سیمای حضرت یوسف درادبیات فارسی براساس غزل خاقانی،سعدی وحافظ
/رؤیا بهرامخانی
تبریز:دانشگاه تبریز، دانشکده زبانهای خارجی، گروه ادبیات فارسی
۱۲۸ص.
:۳۰*۲۹س.م- +لوح فشرده
چاپی
واژهنامه بصورت زیرنویس
کتابنامه ص.:۱۲۸
کارشناسی ارشد
زبان وادبیات فارسی
۱۳۸۳/۱۰/۲۱
تبریز:دانشگاه تبریز، دانشکده زبانهای خارجی، گروه ادبیات فارسی
رسالة حاضر تحقیقی است پیرامون بازتاب ماجراهای زندگی حضرت یوسف) ع (در غزل سه شاعر بزرگ ادب فارسی یعنی خاقانی،سعدی وحافظ وچگونگی کاربرد شاعرانة این سه تن از زندگینامة یوسف صدیق) ع (که در قرآن مجید از آن با عنوان احسن القصص یاد شده است .هر چند این کاربرد در غزل که شناسنامة ذوق واحساس ایرانی و نمودار ادراک و دریافت شاعران از جلوه های جمال و کمال در عالم هستی است،بیشتر جنبة هنری و تخیلی دارد و هر کدام از شاعران مذکور به اقتضای توان و قدرت شاعری خود از این ماجرا بهرة ادبی برده انداما درعین حال این اشارات بیانگر دیدگاه آنان از ماجراهای زندگی این پیامبر نیز هست.در این پژوهش داستان زندگی حضرت یوسف) ع (با بهره گیری از قرآن کریم وتفاسیر مربوط به آن وهم چنین تاریخهای کهن زبان فارسی نیز مورد توجه قرار گرفته است و به منظور تتمیم فایده اشارات جامی در منظومة یوسف و زلیخا که کاملترین ومعتبرترین مثنوی منظوم در این مورد است با توضیحات لازم به آن افزوده شده است