بررسی رشد شهرنشینی و توسعة فیزیکی شهرمورد نمونه شهر نیشابور
/محمد سیفی
تبریز : دانشگاه تبریز ، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
۱۳۹ص
چاپی
واژه نامه به صورت زیر نویس
کتابنامه ص . : ۱۱۷-۱۲۱
کارشناسی ارشد
جغرافیاوبرنامه ریزی شهری
۱۳۸۲/۱۲/۲۵
تبریز : دانشگاه تبریز ، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
رشد شهرنشینی در هر دوره و در هر کجای کره زمین محصول منطقی اوضاع محیطی و در ارتباط با موضوعات فراملی و جهانی است .آنچه در شهرنشینی کشورهای عقبمانده و در حال توسعه روی داده، ماهیتا با آنچه در کشورهای پیشرفته اتفاق افتاده متفاوت است و بیشتر یک جریان برون زا و تحمیلی محسوب میشودتحولات بافت کالبدی و توسعة فیزیکی شهر ملموسترین وجه رشد شهرنشینی و بازتاب و ثمرة اوضاع و احوال سیاسی، اقتصادی و فرهنگی اجتماعی حاکم بر جامعه در دورهای طولانی است.الگوهای مختلف توسعة فیزیکی مطرح شده در مورد شهرها هرکدام دارای مزیت وضعفهایی است و آنچه در این بین اهمیت دارد درک عوامل مؤثر برتوسعة فیزیکی و استفاده از تجربههای بشری با توجه به امکانات و محدودیتهای محیط طبیعی و انسانی یک شهر است که میتواند راهگشای الگوی بهینة شهرنشینی و توسعة فیزیکی و تعیین کننده سمت توسعة شهرها باشد.از پدیده های مهمی که در دهه های اخیر شهرنشینی کشور را متاثر ساخته پدیده مهاجرت روستا- شهری است .علاوه بر مهاجرت عواملی همچون تغییر در الگوی مسکن و سیاست های شهری به ویژه در زمینه واگذاری زمین و تعیین کاربری آن، شیوه برخورد با اراضی غیر دایر شهری و قوانین و ضوابط ساخت و ساز شهری و ...نقش غیر قابل انکاری در توسعه فیزیکی شهرها داشته است .در این پژوهش سعی شده است که سیر شهرنشینی و عوامل موثر برآن،در کشور،استان خراسان و شهرستان نیشابور بررسی شده و سهم عوامل مختلف) رشد طبیعی جمعیت شهر و مهاجرت(در افزایش شهرنشینی نیشابور معین شود در مرحله بعد رشد شهرنشینی درارتباط با توسعه فیزیکی شهر قرار گرفته و مقایسه تراکم ناخالص جمعیتی در بین شهر های خراسان حاصل شده است ونهایتا سعی شده با برشمردن عوامل دخیل در رشد شهرنشینی و توسعه فیزیکی شهر نیشابور، راهکارهای مناسب جهت تعدیل مشکلات مختلف شهرنشینی و توسعه فیزیکی و جهات توسعه فیزیکی شهر نیشابور پیشنهاد شود.