حق به شهر و بهرهمندی عادلانه از کاربری زمین ( مطالعه موردی منطقه ۶ ۰بریز)
The right to the city and fair enjoyment of land utilities (Case study of Tabriz ۶th district)
/پریسا محرمی پارام
: برنامهریزی و علوم محیطی
، ۱۳۹۸
، میرزائی
۱۲۹ص
چاپی - الکترونیکی
کارشناسی ارشد
جغرافیا و برنامهریزی شهری گرایش آمایش شهری
۱۳۹۸/۱۱/۱۴
تبریز
حق به شهر از مفاهیم جنجالی مطرح شده در سال ۱۹۶۸ میلادی توسط هنری لوفور است .لوفور شهر را به عنوان یک ساختار اجتماعی می دانست و اعتقاد داشت که تمام شهروندان نسبت به شهر دارای حق می باشند .از جمله حقوقی که شهروندان نیازمند تحقق آن در سیمای شهر می باشند، توزیع متوازن و بهره مندی عادلانه ازکاربری زمین است ؛ چرا که می توان با تخصیص صحیح زمین به کاربری های مختلف و دسترسی مطلوب به آن ها به یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی شهری یعنی تحقق حق به شهر دست یافت .هدف این پژوهش بررسی و ارزیابی نحوه ی توزیع کاربریهای بهداشتی - درمانی و آموزشی و میزان دسترسی به آنها در منطقه ۶ شهر تبریز است تا با نتایج به دست آمده میزان تحقق حق به شهر در این رابطه به دست آید .روش تحقیق در پژوهش حاضر ترکیبی از روشصهای کاربردی و توصیفی تحلیلی است .اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانهصای، مشاهدات میدانی، اطلاعات اسنادی و نقشه ای و نرم افزار Gis و پرسش نامه و نرم افزار Spss به دست می آید .نتایج یافتهصها بیانگر آن است که توزیع مراکز بهداشتی درمانی و آموزشی در منطقه ۶ تبریز در وضع کنونی عادلانه نیست و با نارسایی هایی روبرو است. ، درنتیجه ایجاد مراکز جدید نیز ضروری به نظر می رسد چرا که عدالت فضایی در دسترسی یکسان و مناسب به خدمات شهری معنا پیدا میصکند .بر اساس نتایج به دست آمده از بررسی مولفه های حق مشارکت، حق دسترسی حق برابری جنسیتی و درآمدی و حق اختصاص دهی به این نتیجه میصرسیم که حق به شهر و بهره مندی عادلانه از کاربری زمین در رابطه با کاربری آموزشی و درمانی در منطقه ۶ تبریز رعایت نشده است
The Right to the City is one of the controversial concepts put forward in 1968 by Henry Lefebvre. Lefebvre regarded the city as a social structure and believed that all citizens had a right to the city. Among the rights that citizens need to realize in the cityscape is a balanced distribution and fair use of land use, as it can be achieved by properly allocating land to different uses and giving them access to one of the main objectives of urban planning, namely .The realization of the right came to the city. The purpose of this study was to evaluate the distribution and accessibility of health-care and educational land uses in District 6 of Tabriz in order to obtain the results of realization of the right to the city in this regard. Research Method The present study is a combination of applied and descriptive-analytical methods. The information required for this research is obtained through library studies, field observations, document and map information, and Gis software and questionnaire and Spss software. The results indicate that the distribution of health and education centers in Tabriz District 6 is not fair and faces some shortcomings. Therefore, the establishment of new centers seems to be necessary because spatial equity in equal and appropriate access. It makes sense for utilities. Based on the results of the components of the right to participate, the right of access to gender equality and income and the right to deduce that the right to the city and the fair use of land in connection with educational and therapeutic use in area 6 Tabriz has not been observed
The right to the city and fair enjoyment of land utilities (Case study of Tabriz ۶th district)