ارزیابی راهبردهای نوسازی و بهسازی بافت های کهن شهری در ایران ( نمونه ی موردی :بافت کهن شهر زنجان)
/محمدجواد حیدری
: علوم انسانی
۲۷۲ ص
مصور،نمودار،جدول،عکس
چاپی
واژه نامه بصورت زیرنویس
کتابنامه ص.:۲۶۰-۲۶۹
کارشناسی ارشد
جغرافیا و برنامه ریزی شهری
۱۳۸۸/۱۱/۲۵
تبریز
بخش مرکزی بسیاری از شهرهای کشور منطبق بر بافت کهن است که واجد گنجینه ای عظیم از عناصر و ارزش های تاریخی و فرهنگی می باشند .اگرچه این بافت ها به روزگار خود از نظر سازمان فضایی و ساختار عملکردی متناسب با نیازهای زندگی و مقتضیات اجتماعی و اقتصادی عصر خود بودند .ولی به دنبال تحولاتی که در نظام سکونتگاه های شهری تحت تأثیر تحولات تکنولوژیک و تغییر در نیازهای زیستی، اجتماعی و اقتصادی به وقوع پیوست، دچار ضعف عملکردی شدند .این بافت ها که زمانی نماد حیات شهری و کانون ثروت و قدرت شهرها بودند، امروزه در تقابل با نواحی جدید و نوساز، به مکانی جمعیت گریز تبدیل شده اند .پدیده ای که به فرسودگی بیش از پیش آن ها منجر شده است .در این پژوهش بافت کهن شهر زنجان به عنوان نمونه ی موردی، مورد مطالعه قرار گرفت که مهمترین نتایج حاصل از آن عبارت بودند از:جدایی گزینی اکولوژیکی اقشار مرفه و قدیمی و جایگزینی اقشار فقیر و کم درآمد به جای آن ها نقش عمده ای در فرسودگی بافت داشته است