اثر جداگانه و همزمان دو ماه تمرین ترکیبی و محدودیت کالری بر برخی پروتئینهای تنظیمگر بقای سلولی در خون محیطی مردان میانسال
The separate and combined effect of two-month concurrent training and caloric restriction on some cell survival-related proteins in the peripheral blood of middle-aged men
/فرید اعتمادیان
: تربیتبدنی و علوم ورزشی
، ۱۳۹۹
، میرزائی
۱۵۶ص
چاپی - الکترونیکی
دکتری
فیزیولوژی ورزشی گرایش بیوشیمی و متابولیسم ورزشی
۱۳۹۹/۰۷/۱۹
تبریز
شناسایی دقیق عوامل و و سازوکارهای دخیل در روند پیری بسیار مهم است، از این رو، میتوان از راهکارهای پیشگیرانه یا تعدیل کننده مناسب برای بهبود کیفیت زندگی و جلوگیری از بیماریهای مزمن استفاده کرد .در این راستا، نتایج مطالعات نشان داده است که افزایش بیان برخی از انواع پروتئینهای تنظیم کننده بقای سلولی مانند زیرردههای خانواده سیرتوئین و واکنش عواملی رونویسی پاسخهای التهابی (P۶۵) میتواند بر فرآیندهای کاهنده طول عمر و بیماریهای استحالهای دوران پیری تأثیر بگذارد .با این حال ، بر اساس دانش ما ، هیچ پژوهشی اثرات جداگانه و همزمان تمرین ترکیبی با و بدون محدودیت کالری را بر فعالیت سیرتوئین- ۱و P۶۵ را در PBMC در نمونههای انسانی را بررسی نکرده است .بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه جداگانه و همزمان دو ماه تمرین ترکیبی و محدودیت کالری بر برخی پروتئینهای تنظیمگر بقای سلولی در خون محیطی مردان میانسال انجام شد .مواد و روشها ۳۰ :مرد کم تحرک در سه گروه ده نفره و همگن محدودیت کالری(CR)، تمرین ترکیبی (T)و تمرین ترکیبی با محدودیت کالری (TCR)شرکت کردند .هزینه محدودیت کالری و انجام تمرینات طی پنج روز در هفته حدود) شش کیلوکالری/کیلوگرم/روز (بود .تمرین ترکیبی شامل پنج روز در هفته) دو جلسه تمرین مقاومتی ۷۵ تا ۸۰ ۱RM و سه جلسه تمرین تناوبی با شدت بالا ۸۰تا ۸۵ ضربان قلب ذخیره (بود .قبل و پس از دوره پژوهش، شاخصهای مورد پژوهش شامل ترکیب بدنی، عملکردی، نیمرخ چربی، شاخص مقاوت به انسولین، تعداد لوکوسیتها، پروتئین واکنشگر-C، فشار اکسایشی، غلظت و فعالیت پروتئین های سیرتوئین- ۱و P۶۵ اندازهگیری شد .غلظت و فعالیت سیرتوئین- ۱به ترتیب با روش اندازهگیری الایزا و فلورومتریک در لیز سلولی PBMCs اندازهگیری شد .همچنین، ظرفیت ضد اکسایشی تام سرم و مالوندیآلدهید سرم نیز به ترتیب با روش فرپ و اسپکتروفتومتری اندازهگیری شد .مقدار p۶۵ در حالت تام (total p۶۵) و فسفریلهp۶۵) - (pدر PBMCs مردان کم تحرک به روش الایزا قبل و پس از دوره تحقیق، اندازهگیری شد .همچنین غلظت پروتئین واکنشگر- Cسرمی نیز به شیوه ایمونوتوربیدیمتریک اندازهگیری شد .دادهها با استفاده از تحلیل واریانس۳ * ۲در سطح معنی داری برابر و کمتر از ۵ درصد بررسی شد .یافتهها :پس از دوماه مداخله در هر سه گروه کاهش معنیدار درون گروهی در شاخصهای وزن بدن، شاخصتودهی بدن، دور شکم، توده چربی بدن، تریگلیسیرید، کلسترول تام، لیپوپروتئین-کلسترولصکم چگال، قند و انسولین سرم، شاخص مقاومت به انسولین، پروتئین واکنشگر-C، ظرفیت ضد اکسایشی تام، P۶۵ فسفردار شده وp۶۵/total p۶۵ - pمشاهده شد .در حالی که توده بدون چربی و اوج توان عضلانی پایین تنه تنها در گروه CR کاهش معنیداری پیدا کرد .همچنین افزایش معنیدار در شاخصهای اکسیژن مصرفی بیشینه، قدرت بیشینه در هشت ایستگاه تمرین قدرتی) تنها در گروههای T وTCR) ، ظرفیت ضد اکسایشی و فعالیت سیرتوئین- ۱مشاهده شد .کاهش وزن بدن، شاخص توده بدن، دور شکم، کلسترول تام وLDL - Cگروه TCR به طور معنیداری (۰۵/۰>P) بیشتر از دو گروه دیگر بود .دامنه تغییرات درصد چربی، اکسیژن مصرفی بیشینه و قدرت بیشینه گروههای T و TCR به طور معنی داری (۰۵/۰>P) بیشتر از گروه CR بود .تغییرات کاهنده P۶۵ فسفریله و نسبتp۶۵/total p۶۵ - pدرPBMC های گروههای T و TCR به طور معنیداری (۰۵/۰>P) بیشتر از گروه CR بود .(۰۵/۰>P) با این حال، تغییرات تعداد لکوسیتها،C- HDL،MDA ، غلظت سیرتوئین-۱، P۶۵ تام در هیچ از گروهها معنیداری نبود .(۰۵/۰>p)نتیجه گیری :بر اساس نتایج پژوهش حاضر، اثر جداگانه و همزمان دو ماه تمرین ترکیبی و محدودیت کالری میتواند باعث تغییرات مثبت برخی شاخصهای ترکیب بدنی، عملکردی، متابولیکی، التهابی و بقای سلولی در مردان کمتحرک شود .به علاوه، اثر تمرین ترکیبی با و بدون محدودیت کالری بر برخی از اجزای ترکیب بدنی، عملکردی، نیمرخ چربی و عوامل آغازگر فرآیندهای التهابی، بیشتر از مداخله محدودیت کالری به تنهایی است .به نظر میرسد تمرین ترکیبی با محدودیت کالری حداقل در بهبود برخی شاخصهای ترکیب بدنی و نیمرخ چربی دارای تاثیر بیشتر نسبت به هر یک به تنهایی برخوردار است .همچنین با توجه به تغییرات بهینه فعالیت سیرتوئین-۱، ظرفیت ضد اکسایشی تام و پروتئین واکنشگر-C، شاخص مقاومت به انسولین پس از دو ماه تمرین ترکیبی بدون محدودیت کالری، میتوان نتیجه گرفت که تمرین ترکیبی ممکن است مداخله مناسب تری برای پیشگیری و مقابله با پدیده چاقی و پیامدهای آن و تعدیل بقای سلولی در مردان کمتحرک دارای اضافه وزن به ویژه در دوران میانسالی باشد .با این حال، اظهار نظر قطعی در رابطه این شاخصها و نحوه تأثیرپذیری آنها از شرایط مختلف منوط به انجام پژوهشهای بیشتر در این زمینه میباشد
Background: It is important to identify precisely the factors and mechanisms involved in the aging process so appropriate preventive or modulating strategies can be employed to improve the quality of life and prevent chronic disease. In this regard, the results of studies have indicated that the higher expression of some types of cell survival regulating proteins such as Sirtuin subclasses and Transcription factor of inflammatory responses can affect the life expectancy reducing processes and degenerative diseases in the elderly. However, based to our knowledge, no studies have examined the effects of separate and concurrent training with and without calorie restriction on Sirt-1 activity and P65 in PBMCs in human samples. Therefore, this study compared the separate and combined effect of two-month concurrent training and caloric restriction on some cell survival-related proteins in the peripheral blood of middle-aged men. Material and methods:Thirty inactive men participated in three homogeneous groups: calorie restriction (CR: n=10), concurrent training (T: n=10), and concurrent training with calorie restriction (TR: n=10). The calorie restriction was about -30 kcalkg-1week-1. The training consisted of five days a week (Resistance Training: two-session / week, and High- Intensity Interval Training: three-session / week). Before and after the study period, the some of parameters including of body composition, performance, lipid profile, fasting glucose, insulin, number of leukocytes, CRP, oxidative stress, concentration and activity of sirtuin-1 and P65 proteins were assessed. Sirtuin-1 content and activity in PBMCs were measured by ELISA and fluorometric assay, respectively. To measure oxidative stress, Plasma total antioxidant capacity (TAC) and serum malondialdehyde (MDA) levels were determined by FRAP and spectrophotometry, respectively. The total p65 and phosphorylated (p-p65) levels in PBMCs were assessed by ELISA. Serum CRP concentration was also measured using immunoturbidimetric. Data were analyzed using analysis of variance at a significance level 0.05. Results: After two months of intervention in all three groups, there was a significant decrease in intra-group in indices, body weight, BMI, body fat Mass, abdomen circumference, triglyceride (TG), total cholesterol (TC), low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C) , fasting glucose, insulin, HOMA-IR , CRP, TAC, p-p65 and p-p-65/totl p65. Also peak power lower muscles, fat free mass decrease only R group. in addition, There was also a significant increase indices in VO2MAX, 1RM At eight rasistance training stations (only in T and RT groups), TAC, and sirtuin-1 activity. Weight loss, BMI , abdominal circumference, TG and LDL-C in TR group was significantly (P <0.05) higher than the other two groups. However, the changes range in fat Mass, maximal oxygen consumption and one-repetition maximum (1RM) of T and TR groups were significantly (P <0.05) higher than CR group. Changes in phosphorylated P65 and p-p65 / total p65 ratio in PBMCs of T and TR groups were significantly (P <0.05) higher than CR group (P <0.05). However, the changes in The number of leukocytes, HDL-C, MDA, sirtuin-1 content and total p65 were not significant in any groups (P> 0.05). Conclusion: Based on the present results, the separate and combined effect of two-month concurrent training and caloric restriction can positive changes in some indicators of anthropometric, performanc, metabolic, inflammation and cell survival in sedentary men. In addition, the effect of concurrent training with and without calorie restriction on some of body composition components, performance, lipid profile and initiators of inflammatory factors is greater than the calorie restriction intervention alone. It seems that concurrent training with calorie restriction has a greater effect than at least one in improving some of the body composition and lipid profile. Given the optimal changes in sirtuin-1 activity in PBMCs, TAC and CRP following two-months of concurrent training without calorie restriction, it can be concluded that concurrent training may be more appropriate intervention for prevention and confronting obesity and modulating the cell survival indicator, especially in middle age in overweight and inactive men. However, a definite statement regarding these indicators and how they are affected by different conditions is subject to further studies in this field
The separate and combined effect of two-month concurrent training and caloric restriction on some cell survival-related proteins in the peripheral blood of middle-aged men