۱۹۶۴۸پ
per
هیلاری پاتنم و پراگماتیسم
Hilary Putam and Pragmatism
/مجتبی بنواری نژاد
: ادبیات فارسی و زبانهای خارجی
، ۱۳۹۶
، میرزائی
۸۴ص
چاپی - الکترونیکی
کارشناسی ارشد
فلسفه
۱۳۹۶/۱۱/۱۴
تبریز
در این پایان‌صنامه سعی بر این بوده است تا بینش‌صهای پراگماتیکی پاتنم و نیز چگونگی استفاده وی از این بینش‌صها و آموزه‌صها، در بحث‌صهای معاصر روشن شود .این نوشته ناگزیر باید از مسیر پرپیچ‌صوخم اندیشه پاتنم، از آغازهای پوزیتیویستی وی تا دغدغه‌صهای اخلاقی و سیاسی در اواخر دوره فکری‌صاش را لااقل به‌صصورت اجمالی پوشش می‌صداد .در مسیر گذار پاتنم از رئالیسم متافیزیکی و علمی به رئالیسم درونی، خیزش پاتنم به سمت آموزه‌صهای پراگماتیست‌صهای کلاسیک آمریکا همچون چارلز سندرس پیرس، ویلیام جیمز و جان دیویی نشان داده شده است .پاتنم از تاکید پراگماتیست‌صهای کلاسیک بر این که نمی‌صتوان به واقعیت محض و فارغ از ارزش‌صگذاری دسترسی داشت، تحت عنوان درهم‌صتنیدگی واقعیت/ارزش یاد می‌صکند .این موضوع به این معناست که واقعیات، نظریه ها و تفسیرها مفروض به هم هستند و به ظاهر با دغدغه رئالیستی‌صاش ناسازگار بنظر می‌صرسد .به همین دلیل پاتنم باید نشان دهد که رویکرد پراگماتیکی‌صاش از شکاکیت اجتناب می‌صکند .خوانش پراگماتیکی پاتنم از ویتگنشتاین متاخر به عنوان شاهدی بر تاکید بر عمل و درهم‌صتنیدگی واقعیت و ارزش ارائه شده است .و البته آموزه‌صهای پراگماتیست‌صهای کلاسیک ضمن رد هر نوع روش صوری برای اجتناب از شکاکیت، تحقیق علمی و همچنین تحقیق در حوزه اخلاق و سیاست را مشروط به شرایط اخلاق گفتمانی هابرماسی و به طورکلی دموکراتیزه کردن شرایط تحقیق در نظر گرفته‌صاند .چیزی که به نظر پراگماتیست‌صها و پاتنم برای دستیابی به عینیت و پیش‌صبرد تحقیق ضروری می‌صباشد .با همین رویکرد پراگماتیکی است که پاتنم وارد بحث‌صهای انتقادی با بینش‌صهای تهدیدکننده در جنبش پست‌صمدرنیسم می‌صرود و نیز فاصله خود را با نسبیت فرهنگی در نزد برخی از فیلسوفان پرورش یافته در فلسفه تحلیلی حفظ می‌صکند
In this thesis, there has been an endeavor to elucidate the pragmatic insights of Putnam and the way he uses these insights and teachings. This text should inevitably cover the perplexing thought of Putnam, from his positivist beginnings to the ethical and political concerns in the late stages of his thought. In Putnam's passing from metaphysical and scientific realism to inner realism, Putnam's rise towards the teachings of classical American pragmatists like Charles Sanders Peirce, William James, and John Davey has been shown. Putnam recounts the emphasis of classical pragmatists on the issue that we cannot access pure and evaluationfree reality as the engagement of reality/value. This issue indicates the overloadedness of reality from theory and value and seems to be in conflict with his realistic concern. For this reason, Putnam should show that his pragmatic approach avoids skepticism. Putnam's reading of the late Wittgenstein has been presented as a witness to the emphasis on action and the interrelation of reality and value. And of course, the teachings of classical pragmatists, while rejecting any kind of formal method for avoiding skepticism, consider scientific research and also researching in the field of ethics and politics as conditioned by the circumstances of Habermasian ethical discourse and democratization of research circumstances. Something that is necessary to pragmatists and Putnam for achieving objectivity and advancing the research. It is with this pragmatic approach that Putnam enters critical discussions with threatening insights in the postmodernism movement and also keeps his distance from the philosophers of analytical philosophy possessing cultural relativity
Hilary Putam and Pragmatism
بنواری نژاد، مجتبی
Bonvari Nezhad, Mojtaba
سیاه و سفید
نمایه‌سازی قبلی
