پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کفایت اجتماعی درپیش بینی سلامت روان سالمندان شکل گرفته است .نمونه آماری این پژوهش شامل ۱۳۸ نفر سالمند ساکن در خانه سالمندان شهر تبریز که از طریق فرمول کیوکوکران به دست آمده است و به صورت روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیده است .جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ۴۷ سؤالی کفایت اجتماعی) فلنر (و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ۲۶)استفاده شده است .داده های به دست آمده با آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغییری به روش ورود همزمان تحلیل شد .تحلیل داده ها نشان داد که هر یک از مؤلفه های کفایت اجتماعی با سلامت روان سالمندان از رابطه و پیش بینی مناسبی برخوردارند .بین کفایت اجتماعی و سلامت روان سالمندان رابطه مستقیم و متوسط معناداری وجود دارد، همچنین بین مؤلفه مهارتهای شناختی و سلامت روان سالمندان و مؤلفه مهارتهای رفتاری و مهارتهای هیجانی رابطه مستقیم و متوسط معناداری وجود دارد .اما بین مؤلفه مهارتهای انگیزشی و سلامت روان سالمندان رابطه معکوس و متوسط برقرار میصباشد
The purpose of this study is to investigate the role of social adequacy in predicting mental health of elderly people. The statistical sample of this study consists of 138 cases obtained through the Cochran's Q test formula and have been selected by simple random sampling from the elderly living in the nursing home. In order to collect information, a social adequacy (Felner) 47 questions questionnaire and general health questionnaire (GHQ26) were used. Data were analyzed by Pearson correlation test and simultaneous multivariate regression. Data analysis showed that each of the components of social adequacy has a good relationship and prediction with mental health of the elderly. There is a direct and significant relationship between social adequacy and mental health in the elderly. There is also a significant and direct relationship between the components of cognitive skills and mental health in the elderly and the components of behavioral skills and emotional skills. But between the components of motivational skills and mental health of elderly, there is an inverse and moderate relationship