تحلیلی بر نقش مدیریت شهری در توسعه پایدار گردشگری شهری(مطالعه موردی شهر خوی)
/قاسم رحیمی فرد
: برنامهریزی و علوم محیطی
، ۱۳۹۶
، راشدی
چاپی
کارشناسی ارشد
جغرافیا و برنامهریزی شهری گرایش آمایش شهری
۱۳۹۶/۱۱/۱۷
تبریز
امروزه گردشگری شهری بهعنوان یکی از عوامل مهم توسعه اقتصادی، اجتماعی و رفاهی شهر و شهرنشینان هست .گردشگری بهعنوان فعالیتی که در دنیای امروز توان اثرگذاری بر فرآیند توسعه متوازن و خردمندانه را در همه جای دنیا به نمایش گذاشته، موردتوجه بسیاری از سیاستصگذاران و برنامهصریزان و مدیران اجرایی در کشورهای توسعهیافته و درحالتوسعه میصباشد .همه کشورها پذیرفتهصاند که هر توسعهصای تنها با برنامهصریزی امکانصپذیر است .این موضوع، بهخصوص در ارتباط با توسعه پایدار بیشصتر اهمیت میصیابد .هر مقدار مدیریت شهری هماهنگصتر باشد و ارتباطات بیشصتر بین مدیریت شهری و مردم محلی برقرار شود به همان اندازه امکان دستیابی به توسعه پایدار گردشگری شهری بیشتر خواهد شد .هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش مدیریت شهری در توسعه پایدار گردشگری شهری خوی هست بنابراین این تحقیق به لحاظ هدف توسعهصای کاربردی هست و به لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی است .روش تحقیق میدانی و کتابخانهای بوده و برای نگارش مبانی نظری از روش کتابخانهای و اسنادی بهره گرفتهشده است .برای جمعآوری دادهصها و اطلاعات موردنیاز از ابزار پرسشنامه بهصورت طیف لیکرت نسبت به عوامل مؤثر در توسعه گردشگری پایدار شهری اقدام شده است بنابراین جامعه آماری تحقیق ارگانصها و سازمانصهای مرتبط با گردشگری به تعداد ۸۰ نفر و گروه شهروندان به تعداد ۳۰۰ نفر بوده است که این آمار از طریق رابطه کوکران محاسبهشده و بهمنظور تحلیل اعتبار پرسشنامه از آزمون آلفای کرونباخ استفادهشده است و دادهصها و اطلاعات نیز با بهرهصگیری از روش کای اسکوئر مورد تجزیهوتحلیل قرارگرفته است .تحلیل شرایط فعلی شهر خوی در ارتباط نقش مدیریت شهری در جهت توسعه پایدار گردشگری حاکی از آن است مدیریت شهری خوی طبق تحلیل دادهصهای پرسشنامهصای از گروه شهروندان در حوزهصهای اطلاعصرسانی به شهروندان، نظرخواهی از آنها، میزان دخالت مردم در تصمیمات و همچنین تلاش در جهت توسعه گردشگری و همکاریصهای متقابل با مردم بسیار ضعیف عمل کرده و در این راستا رضایت شهروندان از مدیریت گردشگری خوی بسیار پایین بوده است، همچنین در رابطه با تحلیل دادهصهای پرسشنامهصای از گروه ارگانصها و سازمانصها شهری بیانگر آن است که در حوزهصهای هماهنگی بین ارگانهای تصمیمگیرنده، هماهنگی بین عوامل اجرایی، ارزیابی و کنترل طرحصهای اجرایی، میزان تمرکززدایی، تلاش در جلب مشارکت مردمی و مدیریت شهری در دستیابی به توسعه پایدار گردشگری تا حدودی ضعیف عمل کرده است .درمجموع نتیجه پژوهش بیانگر آن است که مدیریت گردشگری خوی در ابعاد اقتصادی و اجتماعی و زیستمحیطی دارای شرایط مناسبی نبوده و فاصله زیادی تا پوشش اهداف توسعه پایدار گردشگری دارد و نیاز به برنامهصریزی کارآمد و مدیریت یکپارچه توسط نهادهای مرتبط با گردشگری و همکاری مداوم و منظم با شهروندان احساس میصشود
Today, urban tourism is one of the important factor of economic, social and common wealth in city and among the burgers. Tourism by way of activity that can impress on balanced and wisely development process in whole of universe, is noteworthy for many planner and executive manager in developed and developping countries.All countries accept that each development is possible by planning. Especially this subject more important in relation to sustainable development. Ever so urban management become more coordinated and ever so communication to set in between urban management and local people as many as impossible to access to sustainable urban tourism development. Present research,s purpose is analysis of ueban management role in sustainable Tourism development in khoy city, Therefore this research is developmental and application oriented in the light of goal and this is descriptive analytical in nature. Research method is open and bookish and for inditing theory foundation has been use by bookish and documentary method. For information gathering has been act by questionnaires tool as likert scale to effective factors in sustainable urban tourism development. Therefore statistical universe is 80 person for organizations and 300 person for citizen group that this statistics has been compute by Cochran relation and for questionnaires validity has been use from alpha Cronbach test and for analysis of data and information by Chi Square test. The analysis of khoy present conditions in relation to sustainable tourism development bear out that khoy urban management has did very weak according to analysis of questionnaires data from citizen group in reporting to citizen, opinion poll, people interference in urban decisions and attempt to tourism development and logrolling between organizations and people, in direction citizen satisfaction from khoy tourism management is very low, Also in relation to analysis of questionnaire from organization group explanate that urban management has been did largely weak in organization coordination, coordination between excutive agents, evaluation and control the executive plans, pecentralisation, attempt to gain people cooperation and management in access to sustainable tourism development. Collectively result of research bear out that khoy tourism management is not in suitable condition and it has terribly distance to sustainable tourism development goals and it needs efficient planning and integrated management by correlated organization in tourism and collaboration with citizen continually and regularly