۱۵۷۶۰پ
per
بررسی تاثیر گفتمان اروپامحوری بر سیاسی شدن سنت در جوامع اسلامی
JC
/رضا خدابنده لو
: حقوق و علوم اجتماعی
، ۱۳۹۵
، راشدی
چاپی
کارشناسی ارشد
علوم سیاسی
۱۳۹۵/۰۴/۲۹
تبریز
سرانجام هجوم اروپامحوری به جهان اسلام و رسوب زدایی از گفتمان سنتی حاکم بر این جوامع ، شکل گیری گفتمان هایی بود که اسلام را بعنوان عامل اصلی عقب ماندگی های جهان اسلام می نگریستنداز این رو با غیریت سازی و بکارگیری سیاست های سرکوب سنت اسلامی ، خواهان ورود به مدرنیته و تجدد بودند . این امر موجب حذف اسلام از حوزه عمومی و حاشیه ای شدن هویت اسلامی و متعاقب آن ساخته شدن هویت های نوظهوری جهت جایگرینی هویت اسلامی گردید، اما با گذشت بیش از یک سده ، مسلمانان عملا نتوانستند این هویت ها را با هویت دینی خویش پیوند بزنند و در نتیجه گاه به گاه با بحران های ناشی از آن مواجه بودند . از طرف دیگرناکارآمدی گفتمان های جدید و تجربه تلخ تداوم استعمار شرایطی را بوجود آورد که شعار احیای سنت و هویت اسلامی در قالب اسلام سیاسی پدیدار شود گفتمانی که در پاسخ به بحران های هویتی ، به منظور ساخت اجتماعی جدید، براساس دال برتر اسلام، شکل گرفت و در نتیجه واجد فهمی مدرن از سنت ، با قدرت معنادهی و انگاره پردازی بود . بنابراین ظهور گفتمان اسلام سیاسی و طرح بازگشت به سنت در راستای ایجاد خط کشی و مرزبندی با دیگری بود که دغدغه های هویتی ،مفصل بندی و برساخت آن را تعیین می کرد و از این رو معنا دهی به سنت بعنوان عامل هویت بخش ، عمیقا در پیوند با قدرت و در یک عرصه کنش سیاسی قرار داشت . پژوهش حاضر این روند را که منجر به سیاسی شدن سنت در جوامع اسلامی شد ، به شیوه تحلیل گفتمانی لاکلا و موفه بررسی خواهد کرد
Eurocentric invasion of Islamic world and descaling of sovereign traditional discourse in this societies lead to the formation of discourses that treat Islam as the main element of backwardness. Eurocentric discourse by claiming itself as the only legitimate representation of modernity resorted to otherness and policy of repression toward Islamic tradition. Such an event lead to the elimination of Islamic discourse from public sphere and marginalization of Islamic identity, the aftermath of which was the construction of emergent identities to replace common Islamic identity. But, know after expiring one century, the Muslim people actually could not join this new identity with their traditional religious identity and as a result from time to time confronted with crisis related to this identity problem. Also, disappointed functioning of new discourses along with the bitter experience of permanent colonization played as a cause for the formation of situation in which the revival of Islamic tradition and identity emerged as a slogan in Political Islamic discourse. Discourse of Political Islam forming around the Islam as a ultimate signifier, emerged in reaction to identity crises and concluded to a formation of modern interpretation of tradition with its ideographic power and meaning formation. Thus, the emergence of Political Islamic discourse with its identity concern as a main element of its construction an articulation along with the idea claiming the return to Islamic tradition played an important role in demarcation with the Others in the struggle over identity. Hence, projection of meaning to tradition as a identifying element was deeply in relation with power in a field of political action. Therefore, the process that leads to politicization of tradition in Islamic world has been analyzed through the Laclou and Mouffe method of discourse analysis in this study
JC
خدابنده لو، رضا
تقی لو، فرامرز، استاد راهنما
نواختی مقدم، امین، استاد مشاور
سیاه و سفید
نمایه‌سازی قبلی
