عنوان

ارزی‍ـابی تأثیر تجویز داخل صفاقی سیلیمارین در ممانعت از تشکیل چسبندگی‌صهای صفاقی بعد از عمل جراحی

‭۱۵۷۰۴پ‬

per

ارزی‍ـابی تأثیر تجویز داخل صفاقی سیلیمارین در ممانعت از تشکیل چسبندگی‌صهای صفاقی بعد از عمل جراحی

/سمیرا گل محمدی

: دامپزشکی

، ‮‭۱۳۹۵‬

، راشدی

چاپی

کارشناسی ارشد

دکتری حرفه ای

‮‭۱۳۹۵/۰۴/۳۰‬

تبریز

پیش‌صزمینه :چسبندگی و تشکیل باندهای چسبنده یکی از عوارض مهم پس از اعمال جراحی شکم و لگن می‌صباشد .انسداد روده‌صها، ناباروری و دردهای ناحیه لگنی ناشی از چسبندگی‌صهای بعد از عمل جراحی می‌صباشد .روش‌صهای زیادی علیه تشکیل چسبندگی‌صها پس از اعمال جراحی شکم و لگن تحت بررسی می‌صباشد که قسمت عمد آن‌صها بر روی داروهای ضدالتهابی متمرکز است .سیلیمارین، عصار بذر گیاه دارویی خارمریم حاوی ترکیباتی با خصوصیات آنتی-اکسیدانی، ضدصالتهابی و آنتی‌صمیکروبی است، که می‌صتواند باعث کاهش چسبندگی شود .هدف این مطالعه بررسی اثر آن بر روی چسبندگی‌صهای صفاقی بعد از عمل جراحی بود .روش کار :پانزده سر موش صحرایی نر، نژاد اسپاراگو با سن ‮‭۸‬ هفته در سه گروه مساوی مورد مطالعه قرار گرفتند .بعد از ایجاد تخریش سکوم، گروه درمان داروی سیلیمارین ( ‮‭( ۵۰mg/kg‬ گروه حامل و کنترل به ترتیب اتانول الکل + نرمال‌صسالین و نرمال سالین دریافت کردند .روز پانزدهم بعد از جراحی، درجه چسبندگی با مدل استاندارد اوانس ارزیابی شد و نمونه‌صهای چسبندگی جهت ارزیابی هیستوصپاتولوژیکی گرفته شد .داده‌ها در نرم‌افزار آماری ‮‭Graph Pad Prism, Version ۵.۰۵‬ وارد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .جهت آنالیز درجه چسبندگی بین گروه‌صها از آزمون غیر پارامتریک) کروسکال والیس (و برای آنالیز داده‌صهای پارامتریک از آزمون واریانس یک طرفه انوا استفاده شد .نتایج به شکل میانگین انحراف معیار گزارش شدند .در تمام آنالیزها مقادیر ‮‭P<۰.۰۵‬ به عنوان سطح اختلاف آماری معنی‌دار انتخاب شد .نتایج :فتق برشی یا گسیختگی خط بخیه در هیچ یک از گروه-های سه گانه مشاهده نشد .در ارزیابی ماکروسکوپیک چسبندگی، گروه سیلیمارین با گروه کنترل در درجه سه از نظر آماری تفاوت معنی‌صداری نشان داد(=‮‭(۰۴۴/۰P‬ .، همچنین نتیجه مقایسه طول چسبندگی و تعداد نقاط چسبندگی بین گروه‌صها اختلاف آماری معنی‌صدار یافت شد .سیلیمارین نسبت به بقیه گروه‌صها درجه التهاب پاتولوژیکی را کم کرد اما از نظر آماری معنی‌صدار نبود ‮‭( P < ۰.۰۵)‬ .نتیجه‌گیری :با توجه به یافته‌صهای ماکروسکوپی و هیستو-پاتولوژی به‌ص‍ دست آمده از نمونه‌صهای حاصل از لاپاروتومی مجدد و آنالیز آماری داده‌صهای به صدست آمده، می‌صتوان نتیجه گرفت که سیلیمارین باعث کاهش شدت چسبندگی در مدل حیوانی رت شد

Background: Adhesion bands and adhesion formation is one of the most important post-surgical complication in pelvic and abdominal operations. Post operation adhesions are the most common cause of intestinal obstruction, female infertility and chronic abdominal pain. Major studies in prevention of adhesion formation have based on anti-inflammatory agent. Silymarin, Silybum marianum extract contains compounds with antioxidant, anti-inflammatory and antimicrobial activities thus could reduce adhesion formation. The aim of the present study was to examine its effect on intraabdominal adhesion. Methods: Fifteen 8-week-old male Sprague-Dawley rats were randomized into three groups. After cecal abrasion the Silymarin group received Silymarin 50 mg/kg, the vehicle and control groups received (ethanol alcohol + saline) and saline respectively. On day 15 the adhesions were assessed using a standardized scale (Evans model), and histopathological samples were taken and examined. Data analysis was performed using Graph Pad Prism, Version 5.05. ). The grade of adhesion was compared between three study groups using nonparametric (Kruskal wallis). The parametric data were compared using one-way analysis of variance (ANOVA). Data are reported as the mean SD. P<0.05 was considered statistically significant. Results: There were no incisional hernias or wound dehiscences in any animals of the three groups. Our evaluation of macroscopic adhesion intensity showed statistically significant differences between the Silymarin and the control group, When compared in terms of adhesion score3 (P=0.044) .Also, the results of this study revealed that there were statistically significant differences between the groups when compared in terms of adhesion band length and numbers. P<0.05.Histopathological findings showed that Silymarin decrease grade of adhesion; however the difference did not reach a significant value. Conclusion: In light of the macroscopic and histopathological findings obtained from relaparotomy and the statistical analysis of these findings, it was concluded that Silymarin could reduce the severity of adhesion bands in Rat Model

گل محمدی، سمیرا

جوانمردی، سارا، استاد راهنما

مظاهری خامنه،رامین، استاد راهنما

اشرفی هلان، جواد، استاد مشاور

سیاه و سفید

نمایه‌سازی قبلی