ا بسط و گسترش قلمرو اسلام و فتوحات مسلمین در اقصی نقاط ایران، تا مدتها هنر معماری این سرزمین بر عناصر گذشته خود متکی بود، از آن پس هنرمندان مسلمان ایرانی با تکیه برعناصر هنری گذشته خود بویژه هنر عصر ساسانی و با الهام از فرهنگ اسلامی معماری ایران را رونق بخشیدند. در ایران دوره اسلامی، بناهای آرامگاهی بعد از مساجد در شمار پر تعدادترین آثار معماری قرار دارند. ساخت این بناها از سده چهارم هجری قمری به بعد، با پدید آمدن سلسلههای مختلف محلی در شرق و شمال ایران که همزمان با تضعیف خلافت عباسی بود، رواج یافت. بخصوص در زمان حکومت شیعه مذهب آل بویه و به دلیل قدرت سیاسی آنها ساخت این نوع بناها بصورت گستردهای انجام پذیرفت. بناهای آرامگاهی بطور کلی به دو گروه بناهای مذهبی و غیرمذهبی تقسیم میشوند. تقسیمبندی دیگر بناهای آرامگاهی از لحاظ فرم و ریختشناسی میباشد که از این نظر به دو گروه بناهای برجی شکل و غیربرجی تقسیم میشوند. در این راستا، ایلام در غرب کشور، از جمله مناطقی است که بناهای آرامگاهی نسبتا زیادی را در خود جای داده است. در مجموع ۶۳ بنای آرامگاهی از نوع مذهبی در ایلام وجود دارد، این بناها از لحاظ فرم و ریختشناسی در شمار بناهای غیربرجی شکل قرار دارند. بناهای آرامگاهی مذهی در ایلام مجموعه ناهمگونی را تشکیل میدهند که به سبکهای مختلفی ساخته شدهاند و از لحاظ زمانی متعلق به دورههای مختلفی از دوره سلجوقی تا عصر حاضر را شامل میشوند. بعضی از این بناها در سالهای اخیر به دلایل مختلفی مانند حنگ تحمیلی، گذشت زمان و یا توسط سازمان اوقاف تخریب گردیده و بناهای نوسازی، بجای آن احداث شده است