بررسی سینماتیک اندام تحتانی در توانهای مختلف کاری هنگام پدال زدن
[پایاننامه]
/رضا روحانی
: مهندسی پزشکی
، ۱۳۹۷
۶۷ص.
:
زبان: فارسی
زبان چکیده: فارسی
چاپی - الکترونیکی
مصور، جدول، نمودار
کارشناسی ارشد
مهندسی پزشکی- بیومکانیک
۱۳۹۷/۰۷/۰۱
صنعتی سهند
پدال زدن به عنوان یکی از فعالیتهای فیزیکی پر کاربرد در بازتوانی بوده و مورد توجه بسیاری از ورزشکاران میباشد .مسئله اساسی در بیومکانیک ورزش بررسی اثر حرکتها بر فعالیت عضلهها و آسیب وارده در انجام حرکتها میباشد .عوامل تاثیرگذار در پدال زدن، شامل عاملهای بیومکانیکی داخلی و مکانیکی خارجی میتوانند در رفتار عضلهها و مفصلها اثر گذار باشند .هدف پژوهش حاضر بررسی سینماتیک اندام تحتانی افراد غیر حرفهای دوچرخهسوار در ۳ توان کم، متوسط و زیاد و سرعت ثابت است .برابر بودن زاویه مفصل لگن، زانو و مچ پا در حالت ایدهآل و بدون اعمال بار در ابتدا و انتهای سیکل پدال زدن به عنوان فرضیه مطالعه حاظر در نظر گرفته شد .جهت بررسی اثر تغییر توان بر سینماتیک ۱۴نفر مرد جوان که هیچ آسیبی در اندام تحتانی و هیچ اختلالی در سیستم عصبی و عضلانی نداشتند، به منظور پدال زدن انتخاب شدند .در بررسی فرض اولیه، مشخص گردید که از بین سه عامل وابسته( میانگین ،کمینه و بیشینه) از دادههای زاویههای مفصلی، در مفصل زانو فقط عامل بیشینه و در مفصل مچپا هر سه عامل ارتباط معناداری با توان دارند>P ۰۵.۰ ))و هیچ گونه ارتباط معناداری بین زاویهها و توان در لگن مشاهده نشد .همچنین سرعت و شتاب مفصلها در تمامی سه مفصل ذکر شده هیچ گونه ارتباط معناداری از خود نشان ندادند .علاوه براین، با محاسبه سطح داخلی نمودار زاویه-زاویه لگن و زانو مشاهده گردید که در سه توان کم، متوسط و زیاد با افزایش توان سطح داخل نمودار روند افزایشی دارد، یعنی فرد برای ثابت نگه داشتن سرعت( متغییر مستقل) هماهنگی مفصلها را تغییر میدهد این عمل باعث افزایش زاویهها و در نتیجه افزایش سطح داخلی نمودار در توانهای متفاوت شده است که در مورد ارتباط بین عاملهای میانگین، کمینه و بیشینه استخراج شد، که ۳ توان متفاوت متناظر با شیبهای مختلف میباشند