بهینهسازی خواص مکانیکی آلیاژهای آلومینیوم گروه Al-Cu-Mg با تغییر نسبت Cu:Mg
[پایاننامه]
/محمد سبحان اردکانی
: مهندسی مواد
، ۱۳۹۲
۸۳ ص
چاپی - الکترونیکی
کتابنامه در آخر پایان نامه
کارشناسی ارشد
مهندسی مواد
صنعتی سهند
آلیاژهایCu - Al به خاطر نسبت استحکام به وزن بالا و مقاومت به خستگی نسبتا خوب، کاربردهای بسیار گستردهای در ساخت قطعات هواپیما، صنایع هوافضا و خودروسازی داشته و مطالعه بر روی این آلیاژها از اهمیت صنعتی بالایی برخوردار است .عناصر آلیاژی و عملیات حرارتی از جمله پارامترهای کنترلکننده ریزساختار و در نتیجه مؤثر بر خواص مکانیکی این آلیاژها میباشند. بر این اساس در این پژوهش تأثیر نسبت مس به منیزیم بر ریزساختار و خواص مکانیکی یک آلیاژ Al-Cu-Mg مورد بررسی قرار گرفته است .به این منظور، نمونههایی با نسبتهای مس به منیزیم ۴/۸۵ و۵/۹ و۷/۴ و ۸/۲ ریختهگری شده و تحت عملیات محلولسازی و پیرسازی قرار گرفتند .سپس با استفاده از آزمونهای کشش استاندارد، سختیسنجی و نیز مطالعات ریزساختاری توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به سیستم آنالیزگر فازی (EDX) ، به تغییرات حاصله در استحکام، سختی و ریزساختار این آلیاژها پرداخته شد .نتایج نشان میدهند که با افزایش نسبت Cu:Mg تا مقدار ۵/۹ استحکام کششی و سختی افزایش یافته و سپس افزایش دوباره نسبت Cu:Mg ، باعث کاهش استحکام کششی و سختی میشود .ریزساختار آلیاژها با نسبتهای مس به منیزیم ۴/۸۵ و ۵/۹ به ترتیب شامل فازهای S وS + و در نسبتهای ۷/۴ و ۸/۲ شامل فاز میباشد .سطح شکست آلیاژها با افزایش نسبت مس به منیزیم تا ۵/۹ به صورت مخلوطی از شکست مرزدانهای ترد و شکست درون دانهای شامل سطوح کلیواژ ترد و دیمپلهای نرم میباشد .اما با افزایش نسبت مس به منیزیم، میزان شکست مرزدانهای کاهش و شکست درون دانهای افزایش مییابد