ساخت غشاهای پلیپروپیلنی فوق آبگریز با استفاده از سنتز در جای نانو ذرات سیلیکای متیلدار به روش جدایش فازی با القای حرارتی
[پایاننامه]
/محسن باقری آقابابایی
: مهندسی شیمی
۱۳۹۲
۸۶ ص
چاپی - الکترونیکی
کتابنامه در آخر پایان نامه
کارشناسی ارشد
پدیدههای انتقال
۱۳۹۲/۰۶/۰۰
صنعتی سهند
هدفاز این تحقیق، ساخت و ارزیابی غشاهای فوق آب گریز پلیپروپیلنی توسط سنتز نانو ذرات سیلیکای اصلاح شده با عامل متیلدار بر روی سطح غشا میباشد .بهبود خاصیت آبگریزی غشا بر مبنای دو اصل اساسی ایجاد زبری دوگانه در مقیاس میکرو و نانو و نیز کاهش انرژی سطح انجام شد .در ابتدا غشا تخت به روش جدایش فازی با القای حرارتی، ساخته شد .در مرحله اصلاح سطح به منظور پیوندزنی شیمیایی ترکیبات متیلدار و آماده سازی غشاها از نسبت بهینه محلول پیرانا براساس دما، نسبت اسید/اکسیدکننده و زمان غوطهوری استفاده شد .سنتز نانو ذرات سیلیکای اصلاح شده با عامل متیلدار با ترکیب صدرصدهای مختلف ماده متوکسی در ۵ سطح به روش سل- ژل تحت بخار آمونیاک بر روی سطح غشا انجام شد .از متیل تری اتوکسیسیلان برای کاهش انرژی سطح و از تترا-اتیلاورتوسیلیکات برای افزایش زبری سطح استفاده شد .به دلیل کاهش انرژی و ایجاد ساختار زبر، سطحی با زاویه ۱۶۳ درجه در پوششدهی با ۵۰ درصد متیلتریاتوکسیسیلان بهدست آمد .ارزیابی عملیاتی غشای فوق آبگریز ساخته شده، توسط دو محلول آبی مونو اتانول آمین و دی اتانول آمین به عنوان جاذبهای شیمیایی و همچنین آب به عنوان جاذب فیزیکی، انجام شد .در بخش ارزیابی، زاویه تماس و وزن نمونههای پوشش داده شده و بدون پوشش پس از ۹۰ روز غوطهور کردن در سه جاذب ذکر شده در بالا با هم مقایسه شدند .افزایش وزن و تغییر زاویه تماس در نمونههای پوشش داده شده بهطور قابل ملاحظهای کمتر از نمونههای بدون پوشش بود که نشاندهنده بهبود خاصیت آبگریزی غشاهای ساخته شده است .زاویه تماس تمام نمونهها پس از گذشت دوره زمانی ۶۰ روزه به یک مقدار ثابت نزدیک شد .این مقدار ثابت برای غشاهای بدون پوشش بالاتر از ۹۰ درجه و برای غشاهای پوششدهی شده بالاتر از ۱۲۵ درجه بهدست آمد .برای بررسی مورفولوژی غشاهای فوق آبگریز ساخته شده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) ، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی(FE-SEM)، طیف سنجی ATR-FTIR و اندازه گیری زاویه تماس استفاده شد