مطالعه توانمندی و ارائه الگوی اکتشاف CU-MO و فلزات پایه در منطقه ورزقان (سونگون- انجرد- کیقال)
[پایاننامه]
/علی احمدی
دانشگاه صنعتی سهند
، فروردین ۱۳۸۴
۹۳ص
چاپی
تابنامه در آخر پایاننامه
فصل اول: زمین شناسی و موقعیت جغرافیایی منطقه ورزقان- فصل دوم: متالوژنی منطقه ورزقان- فصل سوم: مطالعات دورسنجی در منطقه ورزقان- فصل چهارم: مطالعات ژئوشیمیایی منطقه کیقال
کارشناسی ارشد
اکتشاف معدن
دانشگاه صنعتی سهند
منطقه ورزقان که در استان آذربایجان شرقی و شنمال شرق شهرستان تبریز واقع گردیده است قسمتی از کمربند متالوژنی آلپ - هیمالیا می باشد که که ادامه فعالیتهای نفوذی و وکانیکی موجود در آن از طرف شمال غرب به منطقه قفقاز کوچک و از طرف جنوب شرق به کوههای سبلان ختم می گردد. انواع گوناگونی از سنگهای نفوذی با ترکیب گرانیت، گرانودیریت، دیوریت، مونزونیت و سینست و نیز رخسارههای ساب ولکانیک و سنگهای آتشفشانی داسیت و آندزیت به همراه زونهای آلتراسیونی مختلف در این منطقه وجود دارد که این منطقه را به حوزه معدنی وسیعی با کانسارهای شناخته شدهای چون سونگون، انجرذ، مزرعه، کیقال و ... تبدیل نموده است.نتایج حاصل از مطالعات قبلی انجام گرفته در این منطقه حکایت از آن دارد که احتمالا کانی سازیهای موجود در منطقه ( خصوصا کانی سازیهای مس پورفیری، رگهای و اسکاران) اکثرا پاراژن و از یک Chamber یا سیمای کانیزایی متفاوت است.لذا در این پروژه سعی بر آن شده است تا با مطالعات دورسنجی بر روی تصاویر TM لندست مربوط به منطقه ورزقان آلتراسیون های موجود در این منطقه تعیین و ارتباط ساختاری کانی زائی های موجود در منطقه( خصوصا کانی زائی ها مناطق سونگون ، کیقال و انجرد) تعیین گردد نتایج حاصل از این مطالعات موید ارتباط نزدیک این کانی زائی ها با محل تقاطع ساختارهای حلقوی و ساختارهای بزرگ منطقه و نیز وقوع مناطق سونگون و کیقال بر روی یک ساختار حلقوی است. در مرحله بعد با نجام مطالعات ژئوشیمیایی نیمه تفصیلی و تفصیلی در منطقه کیقال و مقایسه نتایج آن با مناطق سونگون و انجرد ارتباط ژنتیکی کانی سازیهای موجود در این منطقه مورد بررسی بیشتر قرار گرفت . با توجه به بررسیهای ژئوشیمیایی و لیتولوژیکی منطقه کیقال احتمال بارور سازی این منطقه از طریق افزایش غظلت AU نسبت به منطقه سونگون امیداوار کنندهتر است این مسئله نه تنها از طریق افزایش غظلت AU در سنگهای منطقه کیقال قابل پی جویی است. بلکه الگوی افزایش عناصر همراه au نظیر AG,AS و نیز کاهش Mo در مقایسه با سونگون می تواند موید گفتار فوق باشد.