بررسی عوارض و مرگ و میر خانمهای باردار مبتلا به کوید-۱۹ در بیمارستان شریعتی در سالهای ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱
[پایان نامه]
پریا بوستانی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۲۹ص.
دکتری پزشکی عمومی
۱۴۰۱/۱۲/۱۵
۱۸
مقدمه: تغييرات فيزيولوژيک، مكانيكی و ايمونولوژيك در بارداری ممكن است باعث تغييراتی در استعداد ابتلا به بيماری کووید-19 و چگونگی و شدت آن شود. تعدادی از مطالعات نشان دهندهی سير شديدتر بيماری، افزايش مرگ و میر و عوارض مادری و جنینی به ويژه در نوع شديد بيماري كوويد-١٩ در مادران باردار می باشد. برخی مطالعات دیگر مرگ و مير مادران باردار مبتلا را همانند ساير زنان سنين باروری برآورد كرده و در برخی تفاوت قابل ملاحظهای در عوارض مامايی و نوزادی در زنان باردار مبتلا و غير مبتلا مشاهده نشده است. به علت پراكندگی در نتايج مطالعات و عدم وجود مطالعات كافی در مورد مرگ و مير و پيامدهای بيماری كوويد-١٩ در بارداری در كشورما ايران، بر آن شدیم پیامدهای کووید-19 در بارداری را بررسی کنیم.روش اجرا: مطالعه حاضر يک مطالعه مقطعی (cross-sectional) گذشته نگر بر 343 خانم باردار در بيمارستان شريعتی تهران، يک مركز سطح سه وبيمارستان دانشگاهی، از تاريخ اسفند ١٣٩٨ تا مرداد ١٤٠١ مي باشد. تمامی زنان باردار بستری در بيمارستان شريعتی در بازه زمانی مذكور كه تست RT-PCR كوويد-١٩ مثبت همراه در زمان مراجعه يا در سير بستری داشته، وارد مطالعه شدند. پروندههای بیماران بستری شده مطالعه شد و دادههای مورد نياز بر اساس آن در پرسشنامه ثبت گردید. نتایج: در ٣٤٣ خانم باردار مبتلا به كوويد-١٩ بستری در بيمارستان شريعتی از اسفند ١٣٩٨ تا مرداد ١٤٠١،ابتلا به كوويد-١٩ در (60%) درگيري در سه ماهه سوم بارداری بوده است. نرخ مرگ و مير بيماران ١٠ (2.91%) مورد بود. ٨٢ (23.91%) بیمار در بخش مراقبتهای ويژه بستری شدند، ١٤ مورد (4.1%) تحت انتوباسيون اندوتراكئال و ٣ نفر(0.9%) مورد تحت تراكئوستومی قرار گرفته اند. شايع ترين عوارض مادری مشاهده شده به ترتيب پره اكلمپسی (2.3%)، نارسايی كليوی حاد (1.16%) بود. شايع ترين پيامدهاي جنينی به ترتيب مرگ داخل رحمی جنين (3.49%)، سقط (0.58%) و مرده زايی (0.29%) بوده است. ٧٩ مورد در طول بستری تحت زايمان قرار گرفته كه ١٠ مورد (12.6%) به صورت زايمان طبيعی و ٦٩ مورد (87.3%) به صورت سزارين بوده است. ٤٠ مورد (50.6%) از زايمانها به صورت زايمان زودرس بوده است. ٢١ (25.61%) مورد از بيماران بستری در بخش مراقبتهای ويژه دچار زايمان زودرس شده كه در مقايسه با ١٩ (7.27%) مورد ازبيماران غير بستری در بخش مراقبتهای ويژه، تفاوت قابل ملاحظهای مشاهده می شود(p value<0.001). ٧ (8.54%) مورد از بيماران بستری در بخش مراقبتهای ويژه در مقابل ٥ (1.9%) مورد از بيماران غير بستری در بخش مراقبتهای ويژه، دچار مرگ داخل رحمی جنين شده اند (p value= 0.01). ٥١ (64.5%) مورد از نوزادان تازه متولد شده نياز به بستری پيدا كردند. نتیجه گیری: بيماری كوويد-١٩ با شدت بيشتر كه نيازمند بستری در بخش مراقبتهای ويژه بوده، موجب افزايش ميزان زايمان زودرس و مرگ داخل رحمی جنين می شود. آمار زايمان زودرس، زايمان سزارين و بستری نوزادان متولد شده در بخش مراقبتهای ويژه در بيماران مبتلا به كوويد-١٩ افزايش داشته است. واكسيناسيون كوويد-١٩ نقش بسزايی در كاهش مرگ و ميردر بانوان باردار مبتلا داشته است.