مقایسه ی سبک زندگی ارتقا دهنده ی سلامت در دانشجویان پزشکی علوم پزشکی تهران و دانشجویان دانشگاه تهران در سال ۱۳۹۹
[پایان نامه]
لیلا رضائی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۷۵ص
دکتری پزشکی عمومی
۱۴۰۱/۰۶/۱۵
مقدمه: سبک زندگی از عوامل مهم تعیین کننده¬ی سلامت هر فرد و جامعه¬ای است. با توجه به اینکه دانشجویان می¬توانند الگویی برای سایر افراد جامعه باشند ، انتخاب نوع سبک زندگی توسط آنان می¬تواند بسیاری از افراد جامعه را تحت تاثیر قرار بدهد.در میان دانشجویان ، دانشجویان پزشکی distress زیادی را تجربه می¬کنندکه می¬تواند بر سلامت آن¬ها تاثیرگذار باشد ، از سویی دانشجویان پزشکی اطلاعات بیشتری درحوزه¬ی سلامت دارند و این موضوع می¬تواند بر انجام رفتار¬های ارتقادهنده¬ی سلامت موثر باشد . مطالعات نتایج متفاوتی را درمقایسه ی سبک زندگی ارتقا دهنده¬ی سلامت میان دانشجویان پزشکی و غیر¬پزشکی نشان می¬دهند . با توجه به اهمیت سبک زندگی دانشجویان پزشکی به عنوان الگو¬های مهم سلامت درجامعه و با توجه به نتایج متفاوت مطالعات قبلی ، برآن شدیم تا وضعیت سبک زندگی را درمیان دانشجویان پزشکی علوم پزشکی تهران و دانشجویان دانشگاه تهران مقایسه کنیم تا از نتایج آن درجهت بهبود سبک زندگی دانشجویان و به تبع جامعه استفاده شود.ابزار¬ها و روش¬ها: این مطالعه یک مطالعه¬ی مقطعی بوده ، دراین مطالعه از پرسش¬نامه جهت جمع¬¬آوری اطلاعات استفاده شد. قسمت اول پرسش¬نامه شامل مشخصات دموگرافیکی بوده و قسمت دوم پرسش¬نامه-ی 52 سوالی HPLPII برای ارزیابی وضعیت دانشجویان در 6 حوزه¬ی مهم سبک زندگی ارتقا¬دهنده-ی سلامت ( فعالیت فیزیکی ، رژیم غذایی ، روابط بین فردی مناسب ، رشد معنو¬ی ، مسئولیت پذیری نسبت به سلامت خود وکنترل استرس) است . با توجه به اپیدمی بیماری کرونا و مجازی شدن آموزش دانشگاه¬ها پرسش¬نامه به صورت مجازی در اختیار دانشجوها قرار گرفت. باتوجه به حجم نمونه محاسبه شده با استفاده از مطالعه¬ی پایلوت ، با در اختیارقراردادن پرسشنامه¬ها به صورت مجازی دراختیار دانشجویان داده¬ها جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند.نتایج: میانگین سبک¬زندگی ارتقادهنده¬ی¬ سلامت دانشجویان پزشکی دانشگاه تهران ±16.22125.94ودانشجویان دانشگاه تهران20.39 ±125.79 است.نتیجه گیری: در این طرح میان سبک زندگی ارتقا دهنده¬ی سلامت دانشجویان پزشکی دانشگاه تهران دانشجویان دانشگاه تهران تفاوت معنا داری وجود نداشت.