بررسی بروز عفونت در کاتترهای وریدی مرکزی در کودکان بستری در مرکز طبی اطفال تهران بین سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹
[پایان نامه]
حسین حمزهلویی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۱
۴۲ص
دکتری پزشکی عمومی
۱۴۰۱/۰۷/۰۹
مقدمه: دسترسی وریدی مرکزی یک چالش منحصر به فرد در سراسر جهان است. اکثریت دسترسی های عروقی در مراکز بهداشتی و درمانی برای اهداف حمایتی یا درمانی در حوادث حاد و مزمن استفاده می شود. در این میان یکی از عوامل چالش برانگیز تعبیهی دسترسی وریدی مرکزی، بروز عفونت، ترومبوز و یا فلبیت پس از تعبیهی کتتر میباشد.اهداف: بررسی بروز عفونت در کتترهای وریدی مرکزی در کودکان بستری در مرکز طبی اطفال بین سالهای 1390 تا 1399روش اجرا: این مطالعه به صورت پرونده خوانی و مقطعی گذشته نگر بر روی 254 نمونه تصادفی انتخاب شده از بین بیماران بستری در بخش های مختلف بیمارستان مرکز طبی کودکان در فاصلهی زمانی بهار 1390 تا زمستان 1399 با %95 فاصله اطمینان( Confidence Interval %95) انجام شده و به بررسی میزان ابتلا و ریسک فاکتورهای احتمالی با P value<0.05 پرداخته است.نتایج: میزان فراوانی خام با Ci%95 برای جمعیت مردان %13.75(%7.9-%19.6) و برای زنان %13.8(%7.7-%19.9) بوده است. از 254 نفر بیمار مورد بررسی قرار گرفته، 230 نفر به هنگام بستری در این مرکز دارای بیماری زمینهای بودند. 35 نفر از بیماران (%13.77) عارضه دار شدند. بروز عفونت در بیماران با عدم مصرف آنتی کوآگولان، تعداد روزهای تعبیهی کتتر و همچنین عدم مصرف آنتی بیوتیک ارتباط آماری معناداری داشت.(P Value<0.05)نتیجه گیری: علیرغم بعضی از عارضه هایی که ممکن است در زمان تعبیه یا پس از تعبیهی دستگاه های کتتر وریدی مرکزی بوجود بیاید، عمل تعبیهی کتتر وریدی مرکزی به نسبت پروسیجر ایمنی میباشد. عواملی از قبیل تکنیک جراح یا اینترونشنیست انجام دهندهی پروسیجر، ضدعفونی کردن محل تعبیهی کتتر، استفاده از آنتی بیوتیک و کوتاه کردن مدت زمانی که فرد کتتر دارد میتوانند عواملی باشند که باعث کاهش ریسک بروز عفونت پس از تعبیهی کتتر وریدی مرکزی شوند.