بررسی میزان اطلاعات و مهارت رزیدنت های زنان و زایمان در مورد آسیب اسفنکتر آنال و ترمیم آن قبل و پس از آموزش
[پایان نامه]
عارفه عشقی نژاد
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۴۰۰
۵۸ص
دکتری تخصصی
زنان و زایمان
۱۴۰۰/۱۲/۲۵
مقدمه: با توجه به جمع آوری اطلاعات پایه ای از میزان اطلاع رزیدنت های زنان و زایمان سطح کشور در مورد آسیب اسفنکتر آنال حین زایمان و ترمیم آن ها, جهت برداشتن گامی مهم در جهت آموزش بهتر و موثرتر رزیدنت های زنان و زایمان این مطالعه انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در گروه کف لگن بیمارستان امام خمینی (ره)، آرش، محب یاس و شریعتی دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت. در این مطالعه رزیدنت های زنان و زایمان این بیمارستان ها در تمام مقاطع توسط پرسشنامه حضوری قبل از کارگاه به صورت پره تست و سوالات pmp و سپس برگزاری کارگاه تئوری و عملی بلافاصله پس از آن، پرسشنامه پست تست با همان سوالات پره تست گرفته شد و حدود ۵ ماه بعد افراد شرکت کننده در کارگاه با همان پرسشنامه مجدد تحت ارزیابی قرار گرفتند. سپس اطلاعات وارد نرم افزار spss ورژن 23 شده و آنالیز های مورد نیاز روی آن ها انجام شد.یافته ها: از 80 نفر شرکت کننده در طرح,32.5 درصد لول یک,26.3 درصد لول دو و 41.3 درصد لول سه بودند و درصد مشارکت بیمارستان امام خمینی(ره) 25%,یاس 25%, آرش 28.7% و شریعتی 21.3% بود. 47.5%رزیدنت ها اعلام کردند پروتکل جهت ترمیم اسفنکتر موجود است و 52.5%پروتکلی نداشتند. 53.8%رزیدنت ها از قبل آموزش دیده و 46.3% آموزشی ندیده بودند. 30% ابراز داشتند آموزش مستمر در این زمینه وجود دارد و 70% موافق نبودند. 15% رزیدنت ها نیز تجربه حضور و یا انجام ترمیم آسیب اسفنکتر داشتند. بین افراد آموزش دیده و آموزش ندیده، در پره تست با 0.05p=، در پست تست اول با 0.3p= و در پست تست دوم با 0.19p= اختلاف معناداری وجود نداشت. درمقایسه بین وجود پروتکل در بیمارستان و عدم وجود آن و هم چنین مقایسه بین سابقه تجربه مشاهده یا ترمیم آسیب اسفنکتر در پره تست و پست تست اول و پست تست پس از 6 ماه نیز ارتباط معناداری وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، بالاترین میانگین نمرات در تمام گروه ها پس از آموزش بوده ولی پس از 6 ماه افت معنا داری داشته و حتی پایین تر از پیش از آموزش بوده. ارزیابی مقاطع تحصیلی نشان دهنده افزایش سطح نمرات در مقطع سال 3 در 2 مقطع قبل و بعد آموزش بوده. ولی در آزمون 6 ماه بعد تفاوت معنا داری بین گروه ها مشاهده نشد. همچنین در این مطالعه تفاوت معنی داری بین نمرات بیمارستان ها دیده شد و بالاترین میانگین پیش و پس از آموزش در بیمارستان امام دیده شد اما نتایج برای 6 ماه بعد بی معنی بود. در این مطالعه تاثیر معناداری بر روی نمرات با توجه به سابقه آموزش قبلی دیده نشد. نتایج مشابه برای پروتکل و سابقه تجربه قبلی ترمیم آسیب اسفنکتر دیده شد.