عنوان

بررسی تاثیر شاخص توده بدنی بر دوز میزوپروستول مورد نیاز جهت اماده سازی سرویکس در هفته ۳۷ تا ۴۱ بارداری در افراد نولی پار و مولتی پار در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان آرش در سال در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۸

۹۸۴۴۶پ

فارسی

بررسی تاثیر شاخص توده بدنی بر دوز میزوپروستول مورد نیاز جهت اماده سازی سرویکس در هفته ۳۷ تا ۴۱ بارداری در افراد نولی پار و مولتی پار در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان آرش در سال در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۸

[پایان نامه]

مهناز مروی

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

۱۴۰۰

۶۰ص

دکتری تخصصی

زنان و زایمان

۱۴۰۰/۱۲/۰۷

مقدمه و هدف: در طی بارداری چاقی باعث مشکلات عدیده ای شده است . چاقی بر روی اینداکشن و سیر لیبر اثرات منفی دارد. افراد چاق شانس شروع خودبخود لیبر کمتری قبل از هفته 41 بارداری را دارند و این باعث افزایش ریسک حاملگی پست ترم و اینداکشن لیبر می شود و القا زایمان موفقیت کمتری دارد و طول مدت لیبر و نیاز به اکسی توسین در افراد چاق بیشتر می باشد. اما اماده سازی سرویکس در افراد چاق خیلی مورد مطالعه قرار نگرفته است. با توجه به افزایش ریسک سزارین در افراد چاق و همچنین افزایش طول مدت مرحله اول لیبر و پیشرفت اهسته لیبر در افراد چاق و امار سزارین در افراد چاق اهمیت فراوانی دارد که روش موثری جهت اینداکشن و القا زایمان در افراد چاق انتخاب شود . لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر شاخص توده بدنی بر دوز میزوپروستول مورد نیاز جهت اماده سازی سرویکس در سه ماه سوم بارداری در افراد نولی پار و مولتی پار طرح ریزی شده است.بیماران و روش کار: مطالعه به صورت مطالعه مشاهده ای اینده نگر بوده. 300 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان آرش در سال 1398-1400که اندیکاسیون ختم بارداری به روش طبیعی دارند ودارای شرایط ورود به مطالعه بوده ، وارد مطالعه شده.اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده. تمام آنالیزهای آماری در نرم افزار Spss26 و در سطح معنی داری 5 درصد انجام گردید یافته ها : فراوانی میزان سزارین بر اساس BMI اواخر بارداری در افراد با BMI بالاتر از ۳۰ بیشتر بوده است. زمان اینداکشن تا زایمان با افزایش BMIاوایل و یا اواخر بارداری افزایش یافته است. میانگین دوز میزوپروستول در 6 گروه BMI اوائل و اواخر اختلاف آماری معنی داری وجود ندارد. ارتباط بین BMI اوائل بارداری و دوز میزوپرستول با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون r=0.07 نشان دهنده ارتباط بسیار ضعیف افزایشی در دوز میزوپرستول با افزایش BMI اوائل بارداری می باشد و در واقع ارتباطی وجود ندارد و از نظر آماری نیز معنی دار نمی باشد. (P=0.17). ارتباط بین BMI اواخر بارداری و دوز میزوپرستول با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون :ضریب همبستگی پیرسون r=0.05 نشان دهنده ارتباط بسیار ضعیف افزایشی در دوز میزوپرستول با افزایش BMI اواخر بارداری می باشد و در واقع ارتباطی وجود ندارد و از نظر آماری نیز معنی دار نمی باشد. (P=0.35)نتیجه گیری: با توجه به معنی دار نبودن افزایش دوز میزوپروستول پیشنهادی در این مطالعه و عدم شواهد رد و یا صحت این ادعا در مطالعات قبلی نیازمند مطالعات بیشتر با جامعه آماری بالاتر جهت تصمیم گیری دراین رابطه هستیم.

چاقی

obesity

دهانه رحم

Cervix uteri

a09

a09

a11

a11

سرویکس

میزوپروستول

، پدیدآور

مروی، مهناز

، استاد راهنما

، استاد راهنما

حسینی، ریحانه

ربیعی، مریم

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی

ایران

20221219

۱۳۸۱۹ت

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y