بررسی اثر حفاظتی اسید تانیک بر پارامترهای اسپرم ، ساختار بیضه ، استرس اکسیدانیو و التهاب ناشی از سپسیس در موش صحرایی نر
[پایان نامه]
فاطمه پور میرزایی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۹
سی دی
کارشناسی ارشد
فیزیولوژی پزشکی
یکی از عوارض ناشی از بیماری های عفونی، کاهش تعداد و حرکت اسپرم ها است. بنابراین در این مطالعه به منظور بررسی استرس اکسیداتیو و التهاب ناشی از عفونت در ساختار بیضه و اسپرم از مدل سپسیس استفاده شد. از آنجا که اسید تانیک دارای اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی در اندام¬های مختلف بدن است، در این مطالعه اثر اسید تانیک بر شاخص¬های فوق¬الذکر و همچنین فاکتورهای عملکردی و ساختاری بیضه و اسپرم مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: بیست و چهار سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 300-250 گرم به طور تصادفی به 3 گروه 8 تایی تقسیم شدند: 1) شم 2) سپسیس 3) سپسیس + اسید تانیک. در گروه شم، حیوانات بيهوش شده و سپس تحت عمل جراحی لاپاراتومی قرار گرفتند ولی القاء سپسیس در این گروه انجام نگرفت. در گروه سپسیس، به منظور القاء سپسیس، حیوانات تحت بیهوشی و لاپاراتومی قرار گرفتند، سپس 40-30 درصد از انتهای سکوم بوسیله ی دولایه نخ بخیه سیلک دوبار گره زده شد. سپس به وسیله یک سر سوزن شماره 25 دو سوراخ عرضی در ناحیه سکوم بسته شده ایجاد شد تا عامل عفونت به حفره شکمی راه یابد. در گروه سپسیس + اسید تانیک حیوانات در زمان های 6 ، 12 و 24 ساعت پس از القای سپسیس، اسید تانیک با دوز 20 میلی¬گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. سی ساعت پس از القا سپسیس، حیوانات تحت بیهوشی قرارگرفته و نمونه بافت بیضه به منظور اندازه-گيري میزان MDA و فعالیت SOD و سطح IL-6 و TNF-αبرداشته شد. بخش دیگری از بیضه نیز به منظور بررسي هاي بافت شناسی در فرمالین %10 فیکس گردید. قسمت انتهایی اپیدیدیم برای بررسی فاکتور های اسپرمی (حرکت و زنده مانی) مورد استفاده قرار گرفت. فشار خون سیستولی، درصد اشباع اکسیژن خون شریانی و دمای بدن حیوانات یک ساعت پیش از نمونه¬گیری اندازه¬گیری شد.یافته¬ها: در حیوانات مبتلا به سپسیس، فشار خون سیستولی، درصد اشباع اکسیژن خون شریانی، دمای بدن و میزان فعالیت آنزیم SOD به طور معنی دار نسبت به گروه شم کاهش یافت. در این حیوانات همچنین سطوح MDA، TNF-α و IL-6 در بافت بیضه افزایش یافت. در گروه سپسیس درصد اسپرم های متحرک و درصد زنده مانی اسپرم¬ها به طور معنی دار کاهش یافت. استفاده از اسید تانیک به صورت معنا داری شاخص¬های التهابی (TNF-α و IL-6) و میزان MDA را کاهش و فعالیت SOD را افزایش داد. همچنین استفاده از اسید تانیک پارامترهای اسپرمی رابهبود داد یعنی درصد اسپرم های متحرک و درصد زنده مانی آن ها به طور معنی داری افزایش یافت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دستگاه تولید مثلی و همچنین سلول های جنسی موشهای صحرایی نر به شدت تحت تاثیر شرایط ایجاد شده طی سپسیس قرار می¬گیرند. اسید تانیک به عنوان یک آنتی اکسیدان و عامل ضد التهابی باعث بهبود ناباروری کوتاه مدت ناشی از عفونت می شود.