عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۹۶۱۳۹پ
فارسی
فارسی
بررسی عملکرد میتوکندری سلول های گلیال به دنبال پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف در مدل دمیلیناسیون القایی با کوپریزون در موش C57 /BL6
[پایان نامه]
الهام شیری
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۹
۱۲۶ص
جدول،نمودار
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
علوم تشریحی
۲۰
مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی دمیلین کننده سیستم عصبی مرکزی است. از علل اصلی پیشرفت بیماری، دمیلینه‌شدن و آسیب بافتی در MS، استرس اکسیداتیو و اختلال عملکرد میتوکندری است. از این رو هدف قرار دادن آن‌ها به عنوان اهداف درمانی مهم در نظر گرفته می شوند. مطالعات اخیر نشان داده است که سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بوده، می‌توانند میتوکندری خود را به سلول‌هایی با نقص میتوکندریایی منتقل کرده و قادر به هدف قرار دادن نقص عملکرد میتوکندری هستند. بنابراین، ما اثر پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی بند ناف (UC-MSCs) را در مدل دمیلیناسیون MS بررسی کردیم.روش کار: دراین مطالعه از 45 سر موش نر 8 هفته¬ای با نژاد C57BL/6 استفاده و در سه گروه تقسیم شدند. گروه های مورد مطالعه شامل: کنترل، کوپريزون و پیوند سلولی )کوپريزون + سلول(. در اين مطالعه موش‌ها به مدت 12 هفته تحت تاثیر رژيم غذايی کوپريزون 2/. درصد قرار گرفتند. بعد از پايان هفته 12، UC-MSCs به داخل بطن جانبی مغز موش ها تزريق شد. سه روز بعد پیوند سلولی گروهی از موش‌ها برای بررسی انتقال میتوکندری از سلول های بنیادی به سلول های گلیال و وضعیت استرس اکسیداتیو و آنتی اکسیدانی و ژن های میتوکندریایی مورد بررسی قرار گرفتند. دو هفته بعد غلاف میلین در کورپوس کالوزوم با رنگ آمیزی لوکسال فست بلو (LFB) و میكروسكوپ الكترونی عبوری(TEM) مورد بررسی قرار گرفت. بررسی سلول‌های گلیال نیز با تكنیک ايمونوفلورسنت انجام گرفت. در نهايت داده ها با نرم افزار Graph Pad Prism آنالیز شدند.یافته ها : نتایج مطالعه ما نشان دادکه سلول‌های بنیادی مزانشیمی میتوکندری‌های خود را به سلول‌های گلیال منتقل می کنند. نتایج رنگ آمیزی LFB و TEM نشان داد که پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی باعث افزایش معنی داری در درصد مناطق میلینه شده و تعداد الیاف دارای میلین در کورپوس کالوزوم گروه دریافت کننده سلول، در مقایسه با گروه کوپریزون شد. علاوه بر این، نتایج ارزیابی سلول‌های گلیال با تکنیک ایمونوفلورسنت نشان داد که پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی باعث افزایش تعداد الیگودندروسیت‌ها و کاهش آستروگلیوزیز و میکروگلیوزیز در کورپوس کالوزوم گروه دریافت کننده سلول در مقایسه با گروه کوپریزون شد. در گروه دریافت کننده سلول در مقایسه با گروه کوپریزون پراکسیداسیون لیپدی به طور قابل توجهی کاهش، در حالی‌که گلوتاتیون(GSH) و سوپراکسید دیسموتاز(SOD) به طور قابل توجهی افزایش یافته است. علاوه بر این، سلول‌درمانی با پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی سبب افزایش سطح بیان ژن های بیوژنز میتوکندری PGC1α ، NRF-1 ، MFN2 و TFAM نسبت به گروه کوپریزون شد.نتیجه گیری: این نتایج نشان می‌دهد که سلول‌های بنیادی مزانشیمی ممکن است با انتقال میتوکندری، با تقویت یک واکنش آنتی اکسیدانی، کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود هموستاز میتوکندری سبب بهبود MS شوند.
مالتیپل اسكلروزيس
کوپريزون
میتوکندری
استرس اکسیداتیو
سلول‌های بنیادی مزانشیمی
، پدیدآور
شیری، الهام
، استاد راهنما
، استاد راهنما
، استاد مشاور
رادگری کاشانی، ایرج
پاسبخش، پریچهر
علیزاده، زهره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
20230110
۲۰۴۶ف
دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی
p
TF
92029
a
Y
