طراحی روش غربالگری شناسایی بازآرایی های کروموزومی بر پایه روش ۴c
[پایان نامه]
مولود آبسالان
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۸
۱۲۴ص.
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
پزشکی مولکولی
شکست ها و بازآرایی های کروموزومی از جمله مهمترین عوامل ایجاد کننده بیماریهای ارثی و سرطان ها هستند.امروزه روشهای تشخیص بسیاری از جمله سیتوژنتیک و روش های بر پایه PCR برای تشخیص شکستهای کروموزومی به کار گرفته می شوند. با این وجود به دلیل کوچک بودن قطعات شکسته و جابه جا شده بین کروموزومهای مختلف و همچنین گوناگونی در توالی قطعات جا به جا شده، بسیاری از این شکست های کروموزومی توسط روش های مرسوم آزمایشگاهی قابل تشخیص نیستند. روش Chromosome conformation capture (3C) روشی برای تشخیص کانفورماسیون کروماتین، نزدیکی ژن ها و بازآرایی های کروموزومی می باشد. در این مطالعه از رده سلولی SKW3 به منظور تشخیص t(8;14)(q24;q11) از تکنیک بر پایه 4C استفاده شده است.توالی DNA به دام افتاده در PCR معکوس ، شامل قطعه ای از توالی مربوط به ژن TRD است که در پایین دست توالی مربوط به ژن MYC ترانسلوکیت شده است. این قطعه به منظور طراحی پرایمر اختصاصی ناحیه بازآرایی کروموزومی به کار گرفته شد. توالی محصول PCR قطعه 184 جفت بازی از اتصال MYC/TRD را نشان داد. این توالی برای طراحی پروبهای اختصاصی chr14-TRD و chr8-MYC و انجام تستهای هیبریداسیون و رنگ سنجی با کمک نانوذره طلا به کار گرفته شد.این مطالعه نشان داد روش های بر پایه 3C میتواند به عنوان روشی مقرون به صرفه و کارآمد در شناسایی باز آرایی های کروموزومی با سایز کوچک و غیر قابل تشخیص به روش های مرسوم تشخیصی به کار گرفته شوند.