بررسی اثر شیردهی برآسیب ناشی از ایسکمی پرفیوژن مجدد در قلب ایزولۀ موش صحرایی ماده
[پایان نامه]
سحر عسگری
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۵
۵۶ص.
جدول نمودار
سي دي
کارشناسی ارشد
فيزيولوژی پزشكی
۱۳۹۴/۱۱/۱۰
۱۷/۶
مقدمه و هدف: ارتباط بین آسیب های ناشی از ایسکمی - پرفیوژن مجدد و شیردهی در مطالعات تجربی مشخص نمی باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات شیردهی بر آسیب پذیری عضله قلبی نسبت به آسیب های ناشی از ایسکمی – پرفیوژن مجدد می باشد. روش کار: موش های ماده به 4 گروه زیر تقسیم شدند:1)گروه شم (4n=): موش های این گروه نیز به مدت 21 نوزادان خود را شیر می دادند. قلب آن ها ایزوله می شد اما تحت ایسکمی _ پرفیوژن مجدد قرار نمی گرفت.2)گروه IR (6n=): این گروه شامل موش های باکره بودند که قلب آن ها تحت ایسکمی _ پرفیوژن مجدد قرار می گرفت.3)گروه شیردهی(6n=): موش های این گروه به مدت 21 روز نوزادان خود را شیر می دادند و بعد از این مدت قلب آن ها تحت ایسکمی _ پرفیوژن مجدد قرار می گرفت.4)گروه حاملگی بدون شیردهی (6n=): موش های این گروه اجازه شیردهی به نوزادان خود را نداشتند و بعد از استراحت 21 روزه قلب آن ها تحت ایسکمی _ پرفیوژن مجدد قرار می گرفت.پارامترهای اندازه گیری شده شامل: ضربان قلب (HR) ، فشار توسعه یافته بطن چپ (LVDP) ، حاصل ضرب فشار در ضربان قلب (RPP) ، سایز ناحیه انفارکتوس و آریتمی های بطنی شامل: تعداد انقباضات زودرس بطنی(PVC) ، تعداد و طول مدت تاکی کاردی های بطنی(VT) بودند.یافته ها: در این مطالعه، شیردهی به طور معناداری سبب شد که سایز ناحیه انفارکتوس در گروه شیردهی در مقایسه با گروه حاملگی بدون شیردهی و همچنین گروه IRکاهش بیابد (به ترتیب 5/2±2/13، 5/3±7/39 و 7/4±34، 001/0P< و 05/0P<).همچنین مقدار و اندازه انواع آریتمی های بطنی در گروه شیردهی در مقایسه با گروه حاملگی بدون شیردهی و گروه IR بطور معنی دار کمتر بود (05/0P<). نتیجه گیری: مطالعه حاضر شواهدی را در حمایت از اثر محافظتی شیردهی در برابر آسیب های ناشی از ایسکمی _ پرفیوژن مجدد قلبی ارایه می کند و نشان می دهد که موش هایی که شیردهی داشتند نسبت به ضایعات ناشی از ایسکمی _ پرفیوژن مجدد کمتر آسیب پذیرند.