عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
پ۱۵۴۷
فارسی
IR
ارزیابی سیرپیشرفت ناتوانی های عملکردی بیماران مبتلا به ALS آمیوتروفیک لترال اسکلروزیس وعوامل موثر درآن دربیمارستان دکترشریعتی ومطب آقای دکتر سلطان زاده طی سال های۱۳۷۹-۸۰
[پایان‌نامه]
/مهدی سلطانی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
، ۱۳۸۱
۶۰ص.
:جدول، نمودار
چاپی
کتابنامه
دکتری تخصصی پزشکی
نورولوژی
ALS یا Amyotrophic Lateral Sclerosis یک بیماری دژنراتیو، پیشرونده و کشنده نوترون حرکتی می باشدALS . اکثرا افراد میانسال و کسانی که در اوایل پیری(دهه ۵ و۶ ) هستند را مبتلا کرده و با سیر پیشرونده خود شخص را به سرعت طی چند ماه تا یکی دو سال از کار افتاده می کند، بطوریکه وی وابستگی کامل به اطرافیان پیدا کرده تا زمانی که فوت نماید. تنها۵۰
بیماران بیش از ۳ سال عمر می کنند. متاسفانه ALS هنوز درمان موثر و قاطعی پیدا نکرده است. موضوع این پایان نامه دقیقا با هدف شناسایی چگونگی ناتوانیهای این بیماری و سیر پیشرفت ناتوانیهای عملکردی بیمار و عوامل موثر بر آن انتخاب شده است. تا حداقل راهنمایی باشد برای شناخت بهتر سیر ناتوانیهای این بیماری در ایران و نیز برای ارائه بهتر درمانهای علامتی (Symptomatic) و حمایتی (Supportive) و نیز وسیله ای شود جهت جلب توجه مسئولان بهداشت و درمان کشور به مشکلات این بیماران در ایران. بر این اساس طی یک دوره یکساله; از اول شهریور ۷۹ تا پایان مرداد۸۰ ، ابتدا درشش ماهه اول بیماران ALS قطعی که در بیمارستان شریعتی یا مطب آقای دکتر سلطان زاده مراجه کرده یا پرونده داشتند، انتخاب گردیده و پس از ثبت مشخصات، ALSFRS نوبت اول برای آنها تعیین شد و سپس در ۶ ماهه دوم این طرح برای تک تک بیماران پس از ۶ماه پیگیری، ALSFRS نوبت دوم تعیین شد. خلاصه نتایج این تحقیق بدین قرار است: از ۵۹ بیماری که ALS آنها قطعی بود، ۹ بیمار طی دوره پیگیری فوت شدند. در ۵۰ بیماری که زنده مانده بودند ۳۳ نفر مرد۶۶)
) و ۱۷ نفر زن ۳۴)
) قرار گرفتند. یعنی نسبت زن/ مرد= ۱/۹۴ بود. بیشترین تعداد در گروه سنی ۴۰-۶۵ سال بود، یعنی ۳۴ نفر۶۸)
.( از لحاظ لوکالیزاسیون شایعترین فرم شروع از دستها بود، یعنی ۲۳ نفر۴۶)
)، سپس از پاها ۱۶ نفر ۳۲)
) و در آاخر بولبار ۱۱ نفر ۲۲)
) میانگین سنی کل بیماران، ۵۳/۴ سال و میانگین سنی گروه بولبار، ۵۹/۱ سال و گروه غیر بولبار، ۵۱/۷۷ بود.در ۹ بیمار فوت شده میانگین مدت زنده ماندن از شروع علائم در گروه بولباری، ۱۴ ماه و در گروه غیر بولبار، ۲۷ ماه بودSurvival . محاسبه شده ۳ ساله برای این گروه ۹ نفری۳۳
بود. از لحاظ آماری گروه سنی بیمار یا جنس بیمار با میزان پیشرفت ناتوانی ارتباط معنی داری نداشت ولی لوکالیزاسیون بولبار سیر سریعتری نسبت به غیر بولبار نشان داد. زنان در نوع بولبار بیش از مردان مبتلا شدند یعنی زن/ مرد= ۰/۸ در حالیکه در گروه غیر بولبار زن/ مرد= ۲/۵ بود از لحاظ آماری در بیماران فوت شده، گروه سنی بالاتر بخصوص بالاتر از ۵۳ سال به گروه کمتر یا مساوی ۵۳ سال مدت بقای کمتری نشان داد. ولی مدت بقا با جنس بیمار ارتباط معنی داری نشان نداد.
سلطانی
، مهدی
سلطان زاده، اکبر، استاد راهنما
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
دانشکده پزشکی
۶۱۹۷
نمایه‌سازی قبلی
p
TF
1
a
Y
