بررسی تحول زبان تصوف در تفسیرهای عرفانی تا قرن پنجم
۱۳۷۹
۵۶۳ ص.
1
غیرمرجع
دانشگاه علامه طباطبایی
زبان و ادبیات فارسی
1387/02/22
دکتری
دف از نوشتن این رساله معرفی چارچوب کلی از " نوع " تفسیر عرفانی وقوانین حاکم براین نوع است در این رساله سعی شده است که تا حد امکان الگوها وساختارها ونشانه های موجود در ژانر تفسیر عرفانی به طور کلی بررسی شود وچگونگی زبان تحول زبان عرفانی در این تفسیرها در دوره مورد نظر روشن گردد. برای این منظور از متدها وروش های مختل نقدادبی سود برده شده مسلما روش نقد عینی وبه ویژه نقد ساختاری وپس از آن نقد هرمنوتیکی در شیوه کار او موثرترین روشها بوده است.