بررسی و تحلیل واژه های مشکل نهج البلاغه (۱۷۰ -۱۰۱)
[پایان نامه]
/ طاهره سمسارزاده
؛ استاد راهنما: سید احمد امام زاده
: دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
، ۱۳۹۵
۱۱۳ ص.
کتابنامه: ص.۱۱۰ -۱۱۳؛ همچنین به صورت زیرنویس
کارشناسی ارشد
علوم حدیث (گرایش نهج البلاغه)
۱۳۹۵/۰۷/۲۷
۱۸/۵
بررسی واژگان به کار رفته در یک متن از نخستین گامهای فهم آن متن است و این امر به ویژه در درک و فهم متون مقدسی چون قرآن و روایات معصومان (ع) اهمیت دو چندانی مییابد و نهج البلاغه نیز از این امر مستثنی نیست. پژوهش حاضر با هدف بررسی واژگان مشکل حکمت 101 تا 170 نهج البلاغه سامان یافته است. آنچه در این تحقیق به عنوان هدف اصلی و نهایی مورد نظر بوده است، دست یافتن به ریشه اصلی لغات مشکل و همچنین مراد حقیقی امیر المؤمنین (ع) از کاربرد این اصول بوده است.در این راستا به برخی از مهم¬ترین کتب لغت و نیز شروح نهج البلاغه مراجعه شد و منابع مقدّم و نزدیک به عصر تألیف نهج البلاغه، در اولویت کار قرار گرفته است. و بعد از بررسیهای صورت گرفته در کتب لغت، به ذکر کاربردهایی از استعمال ریشهی مورد نظر در قرآن و نهج البلاغه و هم¬چنین دیدگاه شارحان و نیز اشعار و ضرب المثلها در این¬باره پرداخته شده است و در نهایت با جمع¬بندی اطّلاعات به¬دست آمده، معنای صحیح لغت در حکمت مورد نظر، تبیین گردیده است.کلید واژه: نهجالبلاغه، حکمت، واژه مشکل، ریشه کلمات، اصل و اشتقاق.