عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
وجوه بلاغت ومضامین عرفانی دعای عرفه
محبوبه ایمانی
ایرانداک
دعای عرفه، دعایی است که در صحرای عرفات بر زبان امام حسین (علیه السّلام) جاری گشت. امام (علیه السّلام) در این دعا مضامین بلند عرفانی را به منظور بیان خواسته خویش از خداوند، با الفاظ فصیح و بلیغ درمی‌آمیزد. دعای عرفه میدان وسیعی از بلاغت را در برگرفته است.
عرفه (دعا);درون مایه;مناجات;بلاغت;معارف اسلامی;هنر و علوم انسانی;عرفان;حسین‌‌بن علی (ع)، امام سوم;ادبیات عربی;
مطالعه متن کتاب پ‍ای‍ان‌ن‍ام‍ه;
