عنوان

روش تفسیر روایی از منظر فریقین

فارسی

روش تفسیر روایی از منظر فریقین

احمد جعفری

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

1387

تفسیر قرآن کریم بر اساس روایات به زمان نزول وحی بازمی گردد. خداوند بر اساس آیة «و انزلنا الیک الذکر لتبین للناس» این وظیفه را به عهده پیامبرش نهاد و رسول خدا| نیز قسمت هایی از قرآن را برای عموم و همة قرآن را برای افرادی خاص تفسیر کردند. با رحلت رسول خدا| اهل بیت آن حضرت و صحابی ایشان به تفسیر قرآن همت گماشتند. از آن پس شیعیان، تفسیر اهل بیت(علیه السلام) و اهل سنت، تفسیر صحابه را از حجت برخوردار دانستند. استناد شیعه در حجیت سخن اهل بیت عبارت بود از: آیه تطهیر، آیة «کونوا مع الصادقین»، آیه اولوا الامر، حدیث ثقلین و حدیث معیت با قرآن واهل سنت نیز به آیات: امت وسط، خیر امة، وعده حُسنی، بیعت رضوان، احادیث نجوم، خیر الناس قرنی و اجماع، استناد کرده اند. اهل سنت، حجیت خبر واحد معتبر را در تفسیر پذیرفته اند؛ اما علمای شیعه با آن اختلاف دارند. عده ای آن را حجت مطلق نمی دانند، عده ای دیگر آن را فقط در فقه حجت می دانند، برخی حجیت آن را در تفسیر پذیرفته اند؛ اما قائل به تفصیل اند و بعضی دیگر حجیت آن را در تفسیر به صورت مطلق پذیرفته اند. روایات تفسیری، ما را با مبانی تفسیری اهل بیت(علیه السلام) و صحابه آشنا کرده، چگونگی تفسیر آیات، استخراج قواعد، استخدام منابع و بهره وری از ابزارها را به ما می آموزد.

پ‍ای‍ان‌ن‍ام‍ه;