لقمان حکیم وبررسی تطبیقی حکمتهای او در روایات فریقین با نگاهی به متون عهدین
عبدالله موحدی محب
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
1388
مباحث این نوشته در قالب چهار بخش تنظیم یافته و هر بخش مشتمل بر دو یا سه فصل است. بحث روانشناسی حکمت و موارد گوناگون کاربرد آن در عرف دانشوران مسلمان و نقطه آغاز پیدایش حکمت در حوزه زبان و سیر تدوین حکمت نامه ها از آغاز تا این زمان، قسمت های مختلف نخست بخش اول را تشکیل می دهد. فصل دوم به بررسی واژه مثل و امثال در لغت و قرآن و عرف ملت ها به صورت عام و امت اسلام و متون اسلامی به طور اخص می پردازد. سپس گذری بر سیر تدوین امثال توسط مسلمانان از آغاز تا عصر حاضر دارد. در بخش دوم با نزدیک شدن به محور اصلی نخستین فصل را پس از اشاره ای گذرا به واقعی بودن اعلام و قصه های قرآن به بخش دراز دامن پیرامون مغایرت لقمان حکین قرآنی با لقمان بن عاد اساطیری- که موضوع بعضی از امثال مستهجن جاهلی است- اختصاص داده ایم و در فصل دوم آن، پس از گرفتاری کوتاه پیرامون را از انتساب سخنهای ناب به شخصیتها، نگاهی به احتمال پیوند حکمت های لقمانی با آموزه های حکمی مندرج در منابع اهل کتاب صورت گرفته است. بحث لقمان در آئینه روایات و منابع اسلامی فصل نخست بخش سوم را ویژه خود ساخته است و در فصل دوم، بیشتر برای شناسائی ابعاد شخصیت این حکیم الهی به روایات شیعه مراجعه شده است. فصل سوم این بخش، بحث مستقلی در مقایسه لقمان با ازوپ، احیقار، بلغم با عور و الکمئون و ... انجام گرفته و در پایان هر مقایسه، مغایرت جدی شخصیت لقمان با افراد یاد شده مطرح و اختیار شده است؛ ضمن اینکه در واقعیت تاریخی قصه پرداز پدید آورنده امثال لقمان معروف در دنیای غرب قه صورت جدید تردید شده است. بخش چهارم دارای تمهیدی است مشتمل بر نکاتی چند به صورت در آمدی بر فصل پایانی که به عنوان فصل نخست این بخش تلقی شده و فصل آخر که طولانی ترین فصل و مقصود عمده نگارش این نوشتار است، به دسته بندی حکمتهای قابل دسترسی منسوب به لقمان در منابع اسلامی بر اساس عناوینی که عموما در حکمت عملی مطرح است پرداخته شده و در مسیر، گذری بر بعضی از متون منسوب به اهل کتاب نیز صورت گرفته و بدین صورت مجموعه ای مشتمل بر چهل باب پرداخته شده است. و الحمد الله رب العالمین.