تأویل قرآن از دیدگاه امام خمینی(قدس سره) و مقایسه آن با دیدگاه سید حیدر آملی(رحمه الله)
مهدی رضوانی پور
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
1390
پژوهشی است درباره تأویل عرفانی (برداشت معنای باطنی از ظواهر الفاظ قرآن) از منظر امام خمینی(قدس سره) و مقایسه آن با دیدگاه سید حیدر آملی(رحمه الله). نویسنده طی شش فصل، پس از بیان کلیات تحقیق، به تعریف تأویل از دیدگاه امام خمینی(قدس سره) و سید حیدر آملی(رحمه الله) پرداخته و از جایگاه آن در آیات محکم و متشابه سخن گفته است. سپس اصول و مبانی تأویل را از دیدگاه ایشان مطرح نموده که عبارت اند از: ضرورت تأویل قرآن، وضع الفاظ برای معانی عام، ذو مراتب بودن کتاب و کلام الهی، و امکان حصول علم تأویل برای غیر معصومین(علیهم السلام). در ادامه، ملاک های تأویل را از دیدگاه این دو عارف نامی مورد بحث قرار داده که عبارت اند از: تطابق کتاب تکوین با کتاب تدوین، هماهنگی معنای باطنی با ظاهر قرآن، و پیوند طریقت و حقیقت با شریعت. آنگاه شرایط تأویل کننده را در دو قسمت شرایط عملی و علمی از منظر آن دو بزرگوار بررسی کرده و در پایان نمونه هایی از تأویلات عرفانی امام خمینی(قدس سره) در آیات قرآن را در دو بخش مباحث مربوط به قوس نزول و قوس صعود ارائه نموده و با تأویلات سید حیدر آملی(رحمه الله)در همان آیات مقایسه کرده است