پژوهشی است در بیان مناظراتی که در قرآن آمده با هدف الگوسازی برای مناظرات. نویسنده ابتدا اقسام مجادله و مناظره را برشمرده که عبارتند از مجادلة اَحسن، مجادلة حسن، مجادلة ممدوح، مجادلة مذموم، مجادلة حق و مجادلة باطل؛ و سپس هر یک را با مستندات قرآنی و روایی تبیین نموده است. وی در ادامه مراء را مطرح کرده و تفاوت و رابطة آن با جدال ذکر کرده است. سپس مطالبی دربارة حوار و آداب گفت وگو متذکر شده است. نویسنده در بخش دوم پژوهش به مناظرات حق تعالی پرداخته و مواردی همچون گفت وگوی خدا با ملائکه بر سر جانشینی آدم(ع)، و گفت وگوی خدا متعال با ابلیس را یادآور شده است. وی در بخش سوم مناظرات پیامبرانی همچون (ابراهیم، شعیب، نوح و لوط(ع)) را عنوان کرده و هر یک را به تفصیل تبیین کرده که از جمله آن ها مناظرة موسی(ع) با فرعون، گفت وگوی موسی(ع) با خضر(ع) و مناظرة ابراهیم(ع) با نمرود است. در بخش پایانی که اختصاص به مناظرات غیر پیامبران دارد به گفت وگوی صاحب باغ، گفت وگوی ضعیفان با مستکبران، گفت وگوی منافقان با مؤمنان و گفت وگوی قارون با قومش اشاره کرده است.