عنوان

نمری شاعری در سنگر تقیه

فارسی

نمری شاعری در سنگر تقیه

علی اکبر نرگسیان

ساوه

بهار/1388

دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه

سده دوم هجری در جو اختناق دوران سیاه استبداد هارون الرشید در شهر بغداد، شاعری به نام منصور بن زبر قان بن سلمه زندگی می کرد.وی در دوران سرکوب علویان و ستم به ساحت اهل بیت (ع) با زبان شعر خود فریادگر مصیب و ستمی بود که از ناحیه عباسیان بر اهل بیت (ع) وارد می شد و از طرفی با مرثیه سرایی و مدیحه گویی توانست فضایل و مناقب آنان را در اشعار خود به طور صادقانه و با صراحت لهجه بیان کند و به همگان برساند.منصور نمری با تکیه بر اصل تقیه خود را به دربار هارون نزدیک کرده ولی دیری نپایید که تشیع وی توسط استادش عتابی برای هارون آشکار شد و به دنبال آن هارون به کارگزارش دستور داد هر جا نمری را یافتند دست و زبانش را قطع کنند و سپس گردنش بزنند. بعد از مرگ منصور نمری و سوزاندن دیوان اشعارش هیچگونه کوششی در جمع آوری و نگهداری اشعار وی بخاطر ترس از حکومت وقت صورت نگرفت. از همین رو تعدا اشعار و قصاید بجا مانده وی اندک است. لذا ضرورت دارد شخصیت این شاعر شیعی متعهد بررسی و به ادبیات سیاسی جهان اسلام معرفی گردد.این مقاله با مراجعه به امهات کتب ادبی، تراجم، امالی و معاجم و... به معرفی گوشه ای از شخصیت وی می پردازد و امیدوار است گامی هر چند کوچک در امر احیاء ادبیات متعهد و سیاسی شیعی بردارد.

اندیشه سیاسی شیعه;تشیع(اعم از امامی و زیدی و اسماعیلی);اهل بیت (ع);بنی عباس;شعر شیعی;مدح ائمه اطهار (ع);تشیع ;ادب سیاسی;تقیه;تاریخ تشیع;ادبیات;اهل بیت(ع);منصور نمری;عباسیان;تقیه;

بنی امیه;قوم بنی اسرائیل;خلافت امام علی (ع);تاریخ صدر اسلام;خوارج;زیارت قبر امام حسین;امویان;صفریه;ولایت حضرت علی;شیعه امامیه;شیعه امامیه;خلافت امام علی(ع);ولایت علی(ع);خوارج;محبان ائمه (ع);شعر دوره عباسی;خون امام حسین (ع);

مقاله;