عنوان

بررسی مبانی فلسفی تولرنس با رویکردی به تسامح و تساهل

فارسی

بررسی مبانی فلسفی تولرنس با رویکردی به تسامح و تساهل

هادی عظیمی گرکانی

ساوه

تابستان/1392

دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه

واژه Tolerance به معنای بی قیدی و رهاسازی است که متاسفانه معادل تساهل و تسامح تعبیر شده است. هستی شناسی، معرفت شناختی، اومانیسم، مدرنیسم و قرائت های مختلف از دین از مبانی مشروعیت بخشیدن به تساهل و تسامحی است که مورد ادعای پاره ای از متفکران غربی است. با این بیان، اهمیت بحث درباره این موضوع روشن می شود؛ زیرا اولا این واژه هیچ شباهتی به تسامح و تساهل دینی ندارد و ثانیا مبانی آن، یارای مشروعیت بخشیدن به آن را ندارد. با توجه به آنکه پاره یی از متفکران اسلامی در صددند تا نوعی پیوند میان این واژگان برقرار سازند و به آن، صبغه شرعی بدهند بحث، در مورد مبانی این واژه و بیگانه بودن آن از مبانی شرعی و دینی ضروری است. اهمیت بررسی در این مورد، بدان علت است که مکاتب دوران مدرنیسم با مدد سکولاریسم، بر این باورند که اصلی ترین مبانی اومانیسم، تسامح و تساهل است و نتیجه می گیرند که با مبانی تعالیم ادیان آسمانی پیوند خورده است. از دست آوردهای این تحقیق، می توان به اثبات تضاد میان این مبانی و اصول شریعت اشاره نمود و دیگر اینکه اصول اسلامی به هیچ وجه تساهل به معنای پذیرش عقاید، رفتار و فرهنگ غلط و تسامح به معنای مدارا کردن با زورگویان و حق ستیزان را تجویز نمی کند. آموزه های دینی تسامح و تساهل را به صورت مشروط و محدود، مشروع دانسته است. تسامح اسلامی به معنای همزیستی مسالمت آمیز با پیروان سایر ادیان الهی و رأفت اسلامی نسبت به خطا کاران با هدف ایجاد تنبه و ارشاد است. تسامح دینی به معنای چشم پوشی از حقوق شخصی و مسائل فردی است و به هیچ وجه در حقوق اجتماعی و حاکمیت الهی جایگاهی ندارد.

تساهل و تسامح دینی;تساهل و تسامح;شریعت;اومانیسم;فلسفه دین;Tolerance;

جهان بینی اسلامی;معرفت شناسی اسلامی;تجدد;حاکمیت الهی;دین مسیحیت;قرون وسطی;لیبرالیسم;فرهنگ غربی;ادیان الهی;معرفت شناسی;هستی شناسی اسلامی;حقوق اجتماعی;معرفت شناسی غربی(مقابل معرفت شناسی شرقی);جهان بینی;فرهنگ اسلامی;حاکمیت کلیسا;مبانی نظری تسامح و تساهل;مبان

مقاله;