گونه شناسی مواضع عالمان دینی شیعی در قبال سیاستهای فرهنگی، مذهبی و اجتماعی دولت مطلقه شبه مدرن پهلوی اول و علل تفاوت ها
میراحمدی منصور, جباری نصیر حسن
ارکان سازنده دولت مطلقه ایرانی در مقاطع مختلف زمانی در سیاست های فرهنگی، مذهبی و اجتماعی، بازتاب گسترده ای یافت. ابتدا رویکرد حمایتی و تظاهرگرایانه مذهبی اتخاذ شد که رضایت عده زیادی از مقامات مذهبی را به دنبال داشت اما به مرور زمان، تجدد طلبی فرهنگی و مذهبی تحت تاثیر اندیشه لیبرالیسم و ناسیونالیسم، جایگزین گردید که رویکرد و مواضع مقامات مذهبی ایران نیز تابعی از این متغیر قرار گرفت. گروهی سیاست تقیه و در نهایت انزواگرایانه را پیش گرفته و در عمل محکوم به عدم مخالفت علنی شدند و عده ای نیز به صورت مستقیم وارد مبارزه با دولت مطلقه شده و در نهایت تنی چند از و عاظ و روحانیان بی بهره از تقوا در جبهه حمایت گرایانه قرار گرفتند.
فرهنگ;دولت مطلقه;دیوان سالاری;تمرکز قدرت;ارتش مدرن;ناسیونالیسم;مذهب و عالمان دینی شیعی;دولت;تجدد خواهی;