عنوان

آیین پرستش شکتی در مکاتب شیوایی

آیین پرستش شکتی در مکاتب شیوایی

هادی نیا محبوبه

شکتی در زبان سنسکریت به معنای نیرو و توان، و در متون مقدس هندو، به ویژه تنترهای، عنوانی است برای نیروی خلاق مونث که منشا واحد تمام اشکال نیرو در عالم است. در مکاتب دینی تنتره یی، شکتی تنها وجود حقیقی، معرفت محض و سعادت مطلق است که سراسر هستی با تحدید نیروی او شکل گرفته است.از این رو، مانند برهمن در مکتب ادویته ودانته، سچیداننده خوانده می شود و همانند برهمن با تنزل از مرتبه اطلاق و تجلی در اشکال و صور مختلف، عالم هستی را می آفریند و به کمک «وهم» و «مایا» در حجاب کثرات، پنهان می شود و به سیطره درک هیچ دانشی در نمی آید.شکتی حرکت و نیروی عالم هستی را اداره می کند و در پایان زمان، همه یروهای عالم را به سوی خود می کشد و بدین ترتیب، عالم هستی را محو و نابود می سازد. از این رو، شکتی نیروی آفرینش، و در عالی ترین مفهوم علی خود، خدا مادری است که همه عالم از زهدان پاک او جاری می گردد و در تکمیل سیر وجودی خود میل بازگشت به سوی او دارد.

شیوا;شکتی;لینگه;یونی;تنتره;

مقاله;