عنوان

ارزش معرفت‏ شناختى علم حضورى

فارسی

ارزش معرفت‏ شناختى علم حضورى

محمد سربخشى

قم

زمستان/ 1390

موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قدس‌سره

در قلمرو معرفت‏ شناسى، حقیقت داشتن و مطابقت با واقع را ملاک ارزش معرفت ‏شناختى معرفى مى ‏کنند. گرچه دیدگاه‏ هاى دیگرى نیز در این‏ باره مطرح ‏اند، آنچه بین فیلسوفان مسلمان به منزله ملاک پذیرفته شده، همین است. دقت در این معنا نشان مى‏دهد این ملاک را تنها درباره علوم حصولى مى‏ توان به کار گرفت. از سوى دیگر، علم در معرفت ‏شناسى اسلامى به معناى عامى به کار مى ‏رود؛ به گونه ‏اى که علم حضورى را نیز در بر مى ‏گیرد. پرسشى که پدید مى‏ آید این است: آیا علم حضورى نیز ارزش معرفت ‏شناختى دارد، یا خیر؟ اگر پاسخ این پرسش مثبت باشد، چگونه مى ‏توان ملاک مزبور را بر علم حضورى تطبیق کرد؟ در این مقاله کوشیده‏ ایم با ارائه معنایى جدید از ارزش معرفت‏ شناختى، علم حضورى را نیز در دایره ارزش‏ گذارى‏ هاى معرفت ‏شناختى وارد کنیم. بر پایه این معنا واقع‏ نمایى به طور عام و خودنمایى به طور خاص، ملاک ارزش معرفت‏ شناختى معرفى شده و علم حضورى به دلیل خودنما بودن، از نظر معرفتى ارزشمند تلقّى شده است. بر پایه این معنا، لوازمى جدید براى ارزش معرفتى مطرح مى ‏شود که در متن مقاله بدانها مى ‏پردازیم.

واقع نمایی;ارزش;خودنمایی;علم;ارزش شناخت;مطابقت;فلسفه (عام);علم حضوری;

علم حصولی;ادراک عقلی;حقیقت;علم الهی;ارزش قضایا;ارزش معرفت شناختی علم حضوری;ملاک ارزش معرفت شناختی در علم حضوری;وجود;مجرد;معرفت شناسی;معرفت تصوری;معرفت تصدیقی;

مقاله;