جهاني شدن در طبيعيترين حالت خود، به جنبههاي اقتصادي و تكنولوژيكي زندگي اجتماعي ميپردازد و موجب تغيير عميق در سطح فرهنگ يا هويت ميشود. در همه اين موارد، تاكيد بسيار بر جهاني شدن از طريق برجسته نمودن جنبههاي همگرايي زندگي اجتماعي است. جهاني شدن، جهان شموليها را در پي دارد و همزمان سبب ميشود باورهاي جهانشمول تحت تاثير قرار گيرند. اين موضوع به طور مستقيم به مساله حقوق بشر ارتباط مييابد؛ زيرا حقوق بشر امروزه از مسائلي است كه هم داعيه جهاني دارد و هم از آموزههاي محلي و منطقهاي تاثير ميپذيرد. آشكار است كه در مجموع، جهاني شدن، فعاليت در زمينه حقوق بشر را تقويت ميكند و اگر قرار باشد حقوق بشر به عنوان پاسخي به تحولات نوپيداي جهاني در نظر گرفته شود بايستي همواره مورد بازانديشي قرار گيرد و از نو ساخته شود. مجموعه حاضر حاوي مقالاتي در باب سه موضوع «كشمكش بر سر كنترل رژيم حقوق بشر»، «نيروهاي مثبت و منفي جهاني شدن» و «تنظيم شرايط مباحثه: تلاش براي دستيابي به همانديشي جهاني» است. برخي مقالات عبارتاند از: «نگاهي به فصل مشترك حقوق زيست، حق پيشرفت و حقوق بشر در بستر جهاني شدن/ كاويتا فيليپ»، «جهاني شدن و حقوق بشر براي كارگران چين: تلاقي يا برخورد؟/ دورتي جي. سولينجر»، «رنج بردن به عنوان بستر مشترك/ جان كي. دوني» و «سياست فرهنگ و حقوق بشر در ايران: نيروهاي جهانيساز و بوميساز/ محمود منشيپوري».
عنوان اصلی: Constructing human rights in the age of globalization, c2003..