.پژوهش مورد نظر بررسی جامعی است بر بازگشت مقوله ضدزیبایی شناختی در آثار نگرشی معاصر و لزوم بازنگری مجدد بر این امر. بیش از دو دهه است که زیبایی شناختی توسط نظریه ادبی و فرهنگی نادیده گرفته شده است. مارکسیستها، ماتریالیستهای فرهنگی، پساساختارگرایان و روانکاوان شالوده شکن نیز از پرداختن به این مسئله از بعد افراط گرایانه خودداری کردهاند. نویسنده این کتاب با تاکید بر لزوم بازنگری جامع بر زیبایی شناختی، آن را از بعد نگرشی و فلسفی مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد. وی همچنین نگاهی دارد به عقاید برخی از فیلسوفان و نظریه پردازان برجسته در این زمینه