#بررسی تاثیر نوع تکنیک جراحی وازکتومی ) با انتهای باز وبسته ( بر روی اپیدیدیم رت(Rat) چهار ماه پس از عمل جراحی
#حجت الله توسلی ریزی
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
۱۳۷۸
#۶۸ص
تپ۱۰۱۷۶۵
۱
#اپیدیدیم بخشی از مجاری تناسلی می باشد که در بلوغ و تحرک اسپرم نقش دارد. گزارشاتی منتشر شده که نشان می دهد بلوغ اسپرم در طی حرکت از ناحیه سر به طرف دم اپیدیدیم حاصل می شود و هر چه اسپرم به بحش دم نزدیکتر می شود قدرت باروری آن نیز افزایش می یابد. گزارشات ضد و نقیضی در ارتباط با تاثیرات وازکتومی بر روی ساختار هنستولوژی اپیدیدیم مطرح شده است و امروزه با گزارش اختلاف آماری بین میزان Patency rate )۵۹-۰۹درصد( وPregnanc y rate)۰۵-۵۳ درصد( بعد از عمل وازوستومی این بررسی از اهمیت بیشتری برخوردار شده است هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر دو تکنیک جراحی وازکتومی با انتهای بسته و با انتهای باز روی هیستوپاتولوژی اپیدیدیم می باشد. مواد و روشها : در این مطالعه تعداد ۰۲ سر رت (rat) نژاد Sprang Dawer با سن بین ۲۱-۸ هفته انتخاب شده و به دو گروه مساوی تقسیم شدند که عبارت بودند از گروهA که روی طرف راست آنها وازکتومی با انتهای بسته و روی طرف چپ بعنوان گروه شاهد ، عمل Sham انجام شد و گروB که روی طرف راست آنها وازکتومی با انتهای باز و روی طرف چپ آنها بعنوان شاهد عمل Sham انجام گرفت. روش عمل بدینصورت بود که پس از تزریق داخل صفاقی نسدونال به میزان mg.B.W ۴۰ درصد و بیهوش نمودن حیوان و ضد عفونی کردن ناحیه ، برش هایی در دو طرف ریشه آلت زده شد و پس از اکسیزیون کردن مجرای دفران ، اعمال مورد نظر انجام شد و سپس لایه ها به ترتیب آناتومی دوخته شد. ۴ ماه پس از جراحی ، rat با دوز بالای اتر کشته شدند و بیضه ، اپیدیدیم و مجرای دفران آنها برداشته شد وجود یا عدم تشکیل اسپرم گرانولوما در محل قطع مجرای دفران رتا ابتدا ثبت کرده و سپس با جدا کردن اپیدیدیم از سایر قسمتها آن را پس از وزن کردن و تعیین حجم در محلول فیکساتیو بوئن قرار داده شدند. در این مطالعه سه قسمت اپیدیدیم در نواحی سر ، تنه و دم جهت مطالعه کیفی و کمی با میکروسکوپ نوری مراحل آماده سازی نمونه ، قالب گیری ، برش و رنگ آمیزی انجام شد. یافته ها: در گروه وازکتومی با انتهای بسته ، ۰۸ درصد و گروه وازکتومی باز ۰۰۱ درصد اسپرم گرانولوما را در محل مجرای دفران نشان دادند. وزن وحجم اپیدیدیم در نمونه های مورد نسبت به شاهد در هر دو روش جراحی افزایش یافته بود که از لحاظ آماری معنی دار بود از نظر هیستولوژیک در نمونه های وازکتومی شده تجمع اسپرمها در مجاری ناحیه دم اپیدیدیم ، کیستی شده مجاری ، پارگی مجاری ، تشکیل اسپرم گرانولوما، افزایش بافت بینابینی و ضخیم شدن دیواره مجاری افزایش سلولهای ماکروفاژها و لنفوسیت و دژنره شدن سلولهای اسپرم در نمونه های مورد مشاهده گردید که این تغییرات در گروه وازکتومی با انتهای بسته بیشتر بود. مطالعه کمی اپیدیم در هر سه ناحیه تغییراتی در نمونه های گروه وازکتومی بسته نسبت به باز مشاهده شد که از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری : با توجه به نتایج فوق پیشنهاد می گردد در آینده مطالعات گسترده تری روی نحوه دژنره شدن سلولهای اسپرم در ناحیه دم و قدرت باروری اسپرمها بعد از وازکتومی در محیط TVF انجام شود. تحقیق نشان داد که تغییرات ایجاد شده در نمونه های مورد نسبت به شاهد در هر گروه جراحی قابل ملاحظه بوده و اکثر پارامترهای مورد بررسی دارای اختلاف معنی داری بودند ولی مقایسه این تغییرات بین دو روش جراحی از نظر آماری معنی دار نبود. در نتیجه افزایش فشار ئیدرواستاتیک در این تغییرات مورد تردید می باشد و احتمالا مکانیسمهای دیگری از جمله بر انگیخته شدن مکانیسم ایمنولوژیک در این امر دخیل می باشد که توصیه می گردد برای روشن شدن این مسئله در آینده مطالعات گسترده تری با تکنیکهای ایمنوهیستوشیمی و اولترااستراکچر در حیوانات گوناگون و انسان انجام گیرد