#توسعه، امکانپذیری و نتایج مقدماتی رواندرمانی مثبتگرای مبتنی بر خیرباوری در افراد دارای افسردگی غیربالینی :مطالعه تکآزمودنی چند خط پایه
#ط، ۳۸۹ ص.: مصور، جدول
1
#هدف پژوهش حاضر بررسی امکانپذیری و نتایج مقدماتی پروتکل تحول یافته روانصدرمانی مثبتگرای مبتنی بر خیرباوری در کاهش علایم و نشانههای افسردگی در افراد مبتلا به افسردگی غیربالینی بود .بدین منظور ابتدا در یک مطالعه مقدماتی کارآمدی پروتکل رواندرمانی مثبتصگرا در کاهش علایم و نشانههای افسردگی در افراد مبتلا به افسردگی غیربالینی مورد بررسی قرار گرفت تا نقاط قوت و ضعف این درمان در نمونه مورد بررسی مشخص شود .بدین منظور از طرح تک آزمودنی چند خط صپایه با دوره پیگیری استفاده شد .برای انجام مطالعه اول ابتدا از بین افراد دارای علایم و نشانههای افسردگی که به یک مرکز مشاوره در تهران مراجعه کرده بودند،3 نفر به شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند .برای هر کدام از شرکتکنندگان به صورت تصادفی بین3 تا7 هفته جلسه خط پایه در نظر گرفته شد .ارزیابیها با استفاده از پرسشنامه افسردگی بکویرایش دوم، پرسشنامه شادکامی آکسفورد، آزمونجهتگیریهای شادکامی، مقیاس رضایت از زندگی دینر و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف در مرحله خط پایه، جلسات مداخله، دو و چهار ماه بعد از پایان مداخله( پیگیری )انجام گرفت .مداخله به صورت انفرادی بر اساس دستورالعمل سلیگمن و همکاران (2006) در6 جلسه توسط پژوهشگر انجام گرفت .یافتهصها نشان داد که هر سه مراجع با شروع مداخله روند کاهشی و رو به بهبودی را در طراز نمرات افسردگی هامیلتون (60 درصد)، افسردگی بک (74 درصد )نشان دادند .همچنین هر سه مراجع روند افزایشی و رو به بهبودی را در طراز نمرات بهزیستی روانشناختی (18 درصد)، شادکامی (53 درصد)، رضایت از زندگی (50 درصد )و مجذوب شدن (45 درصد )نشان دادند .با این حال، این پروتکل نتوانست در هر سه مراجع کاهش عواطف منفی، واحدهای ذهنی ناراحتی و افزایش عاطفه مثبت، احساس لذت و احساس معنا را به وجود آورد .همچنین بر اساس بازخورد مراجعین، بعضی از مداخلات پروتکل به نظر می-رسید که مناسب ساختار فرهنگی زندگی مراجعین نباشد .بنابراین براساس یافتههای مطالعه اول و همچنین با توجه به الگوی شادکامی اسلامی( پسندیده، 1392) پروتکل رواندرمانی مثبتگرای مبتنی بر خیرباوری در مطالعه دوم تدوین شد و امکانپذیری و قابلیت پذیرش این پروتکل در کاهش علایم و نشانههای افسردگی در افراد مبتلا به افسردگی غیربالینی مورد بررسی قرار گرفت .مراحل شیوه اجرای مطالعه دوم همانند مطالعه اول انجام شد .یافتههای به دست آمده از مطالعه دوم نشان داد که پروتکل روانصدرمانی مثبتگرای مبتنی بر خیرباوری یک مداخله امکان-پذیر، قابل پذیرش و رضایتبخش است .همچنین یافتهها نشان داد که هر سه مراجع با شروع مداخله روند کاهشی و رو به بهبودی را در طراز نمرات افسردگی هامیلتون (74 درصد)، افسردگی بک (67 درصد)، عاطفه منفی (32 درصد)، واحدهای ذهنی ناراحتی (32 درصد ) نشان دادند .همچنین یافتهها بیانگر روند افزایشی و رو به بهبود هر سه مراجع در مقیاس شادکامی (37 درصد)، عاطفه مثبت (41 درصد)، بهزیستی روانشناختی (14 درصد)، رضایت از زندگی (60 درصد)، احساس لذت (72 درصد)، مجذوب شدن (70 درصد )و احساس معنا (128 درصد )است .بخش عمدهای از تغییرات به وجود آمده در دوره پیگیری چهار ماهه ادامه پیدا کرد .بر این اساس، به نظر میرسد رواندرمانی مثبتگرای مبتنی بر خیرباوری یک روش درمانی مأثر برای کاهش علایم و نشانههای افسردگی و افزایش شادکامی و بهزیستی روانشناختی در افراد مبتلا به افسردگی غیربالینی است .