ازآنجائیکه بیماریهای عروق کرونر یکی از شایعترین تشخیصهای مطرح شده در بیماران بستری دربیمارستان بوده و سکته قلبی شایعترین علت مرگ و میر در سراسر دنیا محسوب میشود، برآن شدیم تا در زمینه عوارض انفاکتورس قلبی بررسی بیشتری به عمل آوردیم. هدف مااز این تحقیق، بررسی شیوع عوارضMI در منطقه و مقایسه با آمارهای جهانی بود. همچنین قصد داشتیم تا به روابط احتمالی بین بروز برخی از عوارض با سن، جنس، ریسک فاکتورها و نوع محلMI پی برده و ضمن تحقیق بتوانیم به شیوعMI ازلحاظ سن- جنس، ماههای مختلف مراجعه، ریسک فاکتورها و نوع و محلMI آگاهی یابیم. مطالعه بر روی ۱۰۰ بیمار بستری در بخش قلب وC.C.U بیمارستانهای شهید بهشتی و یحیینژاد بابل در نیمه دوم سال ۷۲ صورت گرفت. از هر بیمارستان تعداد ۵۰ بیمار بروش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. نوع مطالعه بصورتNoninterventional Descriptive-Case study و در موارد بررسی روابط متغیرها با عوارضNoninterventional Analytic Case- Control (رتروسپکتیو) و روش گردآوری اطلاعات، مراجعه به پروندههای موجود دربایگانی دو بیمارستان بود. برای هر بیمار سن، جنس، ماه مراجعه، مدت بستری، شغل، سابقه مصرف سیگار، هیپرتانسیون، دیابت، هیپرلیپیدمی، نوع و محلMI و نیز عارضه حاصل ازMI، تعیین و در جداول مادر دادهها فهرست گردید. اطلاعات حاصله آنالیز گردید. و نتایج در جداول خاصی ثبت شد. در مجموع از نظر شیوع عوارض و مقایسه آنها با کتب مرجع در اکثر موارد هماهنگی وجود داشت. درموارد معدودی، اختلاف واضح بود که بیشتر بدلیل عدم امکانات تشخیص کافی در آن موارد، قابل توجیه بود. مردان تقریبا ۲ برابر زنان مبتلا بهMI شدند. شایعترین رده سنی مبتلایان در هر دو جنس، ۶۰-۷۰ سالگی بود و میانگین سنی مبتلایان59.4 سال بود. شایعترین ماه مراجعه مبتلایان در نیمه دوم سال۷۲ ، آذرماه بوده است.میانگین مدت بستری بیماران7.8 روز بود. حدود۸۰ بیماران حداقل یک ریسک فاکتور برایMI داشتند و شایعترین آنها، در مجموع سیگار بود. شایعترین محلMI، سطح تحتانی و از نوع حاد بود. تاکیکاردی و برادیکاردی سینوسی شایعترین عوارض یافت شده بودند، برای کاردی اکثرا در سنین بالای۶۰ سالگی و زمینهMI تحتانی روی داده بود. برادی آرتیمیها وAF در سنین بالا شایعتر بودندAF . در تمامی موارد در زمینهCHF دیده شد. تمام موارد بلوکهایAV و نیزRBBB در زمینهMI تحتانی بود. مرگ در سنین بالای ۶۰ سال و در زمینهMI قدامی شایعتر بوده و شایعترین علت آن در بیمارستان، شوک کاردیوژنیک بود.