صوره خط المصنف و کتب بیمناه الداثره احوج الخلق...محمد بن محمد یدعی باقر الداماد...داعیا راجیا...قد کتبه لنفسه لالغیره و انا اقل عباد الله...محمد المدعو بنصیرالدین الرضوی.و فرغت من اتمامه فی ثلث مضین من شهر جمادی الاول 1063 فی دارالسلطنه اصفهان.
میر داماد قبسات را در ۱۰۳۴ق به پایان رسانیده است.
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
شکسته نستعلیق.
اصفهانی شکری آهارمهره.
تیماجی بنفش.
2
این نسخه دارای حاشیههای بسیار است از مصنف با نشان «منه».
ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه ۲۶۴۲-۲۶۴۳.
نک: کشف الحجب، ذیل کشف الظنون چ فلوگل ص 67؛ معجم المطبوعات، 860؛ مشار عربی، 698؛ مجلس، ش 1478؛ دارالکتب چ 1624، ص 255.
وی این کتاب را به منظور حل مسئله حدوث و قدم عالم تالیف کرده و در دیباچه آن نوشته: «یکی از یاران از من خواست تا در این معضله که براهین متناقضی بر آن اقامت کردهاند و شیخ الرئیس درباره آن گوید: از مسائلی است که هر دو سوی آن جدلی است، نظر خود را بیان دارم».میرداماد این اشعار را به مناسبت پایان یافتن نسخه سروده و در آخر آن ثبت کرده: کتاب کنور بدا فی سماء/حوی کل باب من العلم غامض، اذا کنت للحق تبغی سبیلا/فها طود برهانه فیه ناهض، فان شئت و رخ علی لمح و مض، و ان شئت قل کوکب الحق و امض.در بیت اخیر جملههای «علی لمح و مض » با به شمار آوردن یاء «علی» و «کوکب الحق و امض» با حساب کردن الف «الحق» و حساب نکردن تشدید «قاف» آن، هر یک مطابق عدد ۱۰۳۴ق (تاریخ فراغت میرداماد از تالیف قبسات) است.در پایان نسخه پس از ذکر اشعار مزبور انجامه آمده است.