الحمد لله الواحد القهار العزیز الجبار... اما بعد قال ابوجعفر محمد... وقع الی قصیدتان... .
... و کنت مع قوم اخذ و الطریق الی ههنا فجئت معهم فقال ذلک فقد ظهرلی من امر هذا المشهد ما صح لی به تعینی و قد آلیت علی نفسی ان لا افارق. فقد المشهد ما بقیت.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین به شنگرف است.
اصفهانی.
تیماجی مشکی با عطف دامن.
1
2
کاتب در پایان نسخه با تجدید مطلع به ارسی قصیده معروف دعبل خزاعی و تتمه آن را نوشته.
یادداشتی حاکی از کرامتی که در ۱۳۱۲ق. در مشهد رضوی (ع) مشهود شده است.
نسخهای مصحح است و حاشیههایی از سعدالدین، المغرب، جامع الجوامع، تفسیر رازی، محمد حر، حاشیه عده از مولی خلیل، تاریخ ابن خلکان، شیخ محمد و از مصنف ا نشان «مص» و حاشیههایی جز اینها، در کنار صفحات دیده میشود. این حواشی همه به خط شکسته نستعلیق زیبا است ظاهرا هم زمان با نسخه نوشته شده است.
1
در کنار آخرین صفحه نسخه، تملک و فهرست از محمدحسن بن عبدالغفار بن محمد حسینی به تاریخ ۱۲۸۶ق.