مشتمل بر: مقدمهای به نثر درباره عبید و آثارش بدون نام نگارندهاش، در آخر همین مقدمه آمده است: «امید از ناظران و مطالعهکنندگان اینکه زحمت من بنده را بیهوده نشمارند و در این گزینش و اتخاذ معذورم دارند که غرضم از نشر این اثر و ترجمه آن ورای آن است که به نظر مبینان میرسد و به خاطر معترضین خطور مینماید مقصود کلی خدمتی بطالبان زبان فارسی و ابقاء لطائف آثار مولانا عبید است... اکنون ختم سخن از زبان خود و از زبان مولانا عبید بدین بیت میکنم:
بمزاحت نگفتم این گفتار / هزل بگذار و جد ازو برداری»
سپس منتخب لطایف عبید موسوم به رساله اخلاق الاشراف، رساله صد پند، رساله تعریفات مشهور به ده فصل، ترجیعبند، رباعیات و مقطعات، رساله دلگشا، حکایت فارسی، نامه از انشاء شیخ شهابالدین، جواب از انشاء مولانا جلالالدین بن حسام الهروی، تعریضات عبیدی افزوده شده، از کتب افرنجیه نقل شده.