الحمدلله الذی جعل الحمد مفتاحا لذکره... اما بعد باعث بر تحقیق این مقال و تبیین این احوال آنکه حضرت سلطان العارفین... شیخ صفی المله و الدین... (که) حضرت مولوی معنوی... در رساله خویش آورده که من زبان سر آن ولی محبوبم که بعد از من در عالم ظهور علم برکشد و جهان را به نور ارشاد منور گرداند و یکان یکان صفات حضرت شیخ بیان نموده و هم چنین سایر مشایخ مثل بابا حسن بنیسی و اخی فرج زنجانی و حسن کاشی در تعریف او فصلی مشبع و قصائد غرا ساختهاند...
... چنانکه شیخ عطار میفرماید: کفر کافر را و دین دیندار را و ره عشق شیخ عطار را. (حائری)].
مولف بیان الاسرار ش ۱/ ۳۰۴۳ سلسله الصفویه چاپ برلین) در شرح پارهای چند از بیانات صفیالدین اردبیلی در شرح مشکلات آیات و روایات و یا سخنان مشایخ و اشعار شعرا و در انجام شرح دوازده غزل از عبدالله مغربی.
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
فرنگی.
تیماج.
این کتاب دارای ۶ باب و یک خاتمه است و فهرست مندرجات همانگونه که در مقدمه مولف آمده است با اختصار: باب اول تحقیقی که در آیات فرموده دو فصل: ۱. آنچه در معرفی سئوال و جواب است. ۲. آنچه مطلقا در آیات فوائد فرموده. باب دوم در تحقیق بر چند حدیث نبوی (دو قسم). باب سوم در تحقیق در کلمات مشایخ. باب چهارم تحقیقی که در ابیات فرموده. باب پنجم کلمات مطلقه و نصایح و زواجر. باب ششم بعضی از کلمات منثوره. خاتمه شرح اشعار عبدالله مغربی (و در پایان خاتمه سخنی در عشق).
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۵۳۶.
نسخهای دیگر از این رساله در مجموعه طباطبائی در این کتابخانه است. مولف پارهای از مطالب شیخ صفیالدین را از زبان شیخ صدرالدین نقل و اینگونه از او یاد میکند: «به روایت شیخ صدرالدین ادام الله برکته». از اینان نیز نام میآورد: پیرعلی طالب بدیعالزمان چغانوی قاضی جمالالدین اردبیلی، عطاءالله اردبیلی.