در سده ۱۳ عبدالقادر کوی ساوجبلاغی طبیب در بسیاری از برگهای نسخه یادداشتها و نکاتی را افزوده که به همه آنها اشاره شد.
1
2
اخبرنا الشیخ ابوالحسن المبارک بن عبدالجبار بن احمد الصیرفی قری علیه و انا اسمع قال ابوجعفر محمد بن احمد بن المسلمه فی سنه ثلاثه و ستین و اربعمائه قال اخبرنا ابو عبیدالله محمد بن عمران بن موسی المرزبانی اجازه قال حدثنی ابوبکر احمد بن محمد بن عبدالله الجوهری قال حدثنا ابو علی محمد بن عمران بن موسی المرزبانی اجازه قال حدثنی احمد بن محمد بن عبدالله الجوهری قال حدثنا ابو علی الحسن بن عبید العنزی قال حدثنا ابوالحسن علی ابن الصباح بن الفرات الکاتب قال قرات علی هشام بن محمد الکلبی فی سنه احدی و مائتین قال حدثنا ابی و غیره و قد اثبت حدیثهم جمیعا ان اسمعیل بن ابراهیم صلی الله علیهما لما سکن مکه و ولد لدیها اولاد کثیره.
باجر. قال ابن درید صنم کان للازد فی الجاهلیه و من جاورهم من طی و قضاعه کانوا یعبدونه. بفتح الجیم و ربما قالوا باجر بکسر الجیم و الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آله و صحبه اجمعین.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ با مایههای ترکی.
عناوین و نشانیها شنگرف.
نسخهپردازی عثمانی.
صفحات جدولکشی شده با شنگرف و سبز.
سطور چلیپا و معمولی.
چند سر لوح معمولی در برگهای ۱پ، ۱۱ر، ۲۵ر، ۵۷پ، ۸۸پ، ۱۱۰پ، ۱۹۱پ، ۲۰۱پ، ۲۰۵ر و ۲۲۱پ.
فرنگی نخودی آهار مهره.
میشن قهوهای ضربی با ترنج و سر ترنج، گرهدار، با سر طبل منقش و شمسه ضربی. قطر: ۴/۳.
1
3
یادداشتهای آغاز نسخه به شرح زیر:
فهرست کتابهای عبدالقادر کوی طبیب.
یادداشتی از محمد مولوی که نوشته نسخه از آن جد او مولوی ملا عبدالقادر طبیب بوده و سپس به پدرش حاجی ملا عبدالله مولوی طبیب رسیده و سر آخر در سال ۱۳۵۲ق در تملک او قرار گرفته است.
چند دستورالعمل پزشکی به خط عبدالقادر.
در برگ ۸۶ر نام محمد حاغلوما در ۱۱۷۵ق که آن را محو کردهاند ولی از اثرات باقیمانده مرکب میتوان کلمات را خواند.
در برگهای ۸۸پ، ۱۱۰پ، ۲۰۰ر و ۲۴۳ر مهرهای عبدالقادر کوی طبیب و یادداشت وقف او نوشته شده است.
در بالای برگ ۲۵ر و ۲۵پ و ۲۶ر و ۳۵ر کسی نوشته برگ اول این رساله (شرح القصیده الخمریه) ده برگ جا به جا صحافی شده بود ولی بعدا این اشتباه در صحافی مجدد اصلاح شد.
نسخه کامل است.
3
2
1
در آغاز نسخه مهرهای زیر آمده:
در آغاز نسخه دو مهر از عبدالقادر کوی طبیب یکی بیضوی به نقش: «عبدالقادر» که از تاریخ آن عدد ۱۲۴ خوانده میشود و دیگری مربع شکل که درون آن کلمه «... عبدالقادر» به صورت طغرایی نوشته شده است.
مهر بیضوی: «محمود ۱۲۵۷».
در آغاز نسخه عبدالقادر کوی طبیب در کنار مهر مربع شکل نوشته که این کتاب وقف بر اعلم و صالح اولاد و احفاد اوست.
در آغاز نسخه تملک محمود بن عبدالله.
خریداری از مصطفی نوعپرست در خرداد ۱۳۴۸ش.
ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۹، صفحه ۳۷۲.
نک: قاهره، فواد سید، ۱/ ۵۴؛ تاریخ نگارشهای عربی، ۱/ ۳۸۹؛ معجم التاریخ التراث الاسلامی، ۵/ ۳۸۷۷.