کاتب: درویش محمد بن حاج ولی بن حاج رسول طرسوسی برازی حنفی قادری ملقب به قوپرانی از گروه پیجان
۲۹۰پ - ۳۳۴پ
؛قطع: دو، ۳۳۴، پنج برگ، ۳/۱۲*۴/۱۵، ۱۳-۱۲ سطر، ۹*۱۵.
1
2
الحمدلله الذی انعم علینا بانواع النعم و لطایف الاحسان و فضلنا علی سائر خلقه بتعلیم العلم و البیان... و به بعد فلما رایت الکتاب المسمی بتعلیم المتعلم مرغوبا و مقبولا... الحمدلله. الحمد هو الوصف بالجمیل الاختیاری علی جهه التعظیم و التبجیل و هو باللسان وحده.
فی کتابه المسمی بطب النبی ع م و کان قائلا قال فاین نجد ذلک الکتاب فاجاب بقوله یجده من یطلبه و هو کتاب مشهور معتبر بین العلماء فلا بد للطالب من ان یجده و یتبرک بالاثار و الاخبار المذکوره فیه. الحمدلله علی التمام و الصلوه و السلام علی محمد افضل الرسل الکرام.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
رکابه نویسی:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین و نشانیها شنگرف.
نسخهپردازی عثمانی؛ برگهای ۴۵-۶۶ و ۲۲۰-۲۷۳ جدولکشی شده با شنگرف.
دارد.
فرنگی نخودی آهار مهره.
میشن زیتونی، که به مرور زمان قسمتهای حاشیهای و عطف آن تغییر رنگ داده است، مجدول. قطر: ۴/۵.
1
3
2
در رسالههای گزارشی متن اصلی نوشته شده با قلم شنگرف، یا آن که با خطوطی بر روی عباراتش از شرح متمایز شده است.
نسخه کامل است.
۹ برگ اول به خط و کاغذی جدیدتر است.
در برگ ۹ر سه دعا به نقل از صاحب الفردوس و اذکار ساچقلیزاده.
در دو برگ آغازین نسخه فهرست رسالههای مجموعه.
صفحه ۷۹پ برعکس کتابت شده است.
آثار سطراندازی در ورقهای نسخه باقیمانده است.
جزوها ۱۰ برگی.
نشان صحاف در بالای سمت چپ اوراق وسط هر جزو (به صورت خط موربی که با قلم آهنی بر کاغذ کشیده شده و تنها در برابر نور یا با لمس قابل تشخیص است).
در حاشیه تصحیح شده.
بعضی از رسالهها حاشیهنویسی هم دارد.
1
3
در دو برگ آغازین نسخه تملک محمد بن مقداد و فرهاد بن ولیعهد در غره شعبان ۱۳۰۵ق.
خریداری کتابخانه پیش از سال ۱۳۲۰ش.
در دو برگ آغازین نسخه مهر هشت گوش نامنتظم محمد بن مقداد به نقش: «الهی برآور مراد محمد ۱۲۴۱».
ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۹، صفحه ۲۰۴.
نک: کشف الظنون، ۱/ ۴۲۵؛ جدید گلپایگانی، ۵/ ۲۵۲۶ - ۲۵۲۷؛ دارالکتب قاهره، فواد سید، ۲/ ۱۹؛ مرکز مطالعات اسلامی قم، ۱/ ۴۷۵ - ۴۷۶؛ فهرس عبدالله بن العباس بطائف، ۱۲۷؛ سنا، ۲/ ۱۹۶ - ۱۹۷.
شرح مزجی تعلیم المتعلم زرنوجی (۵۹۱ق). تقدیم شده به سلطان مراد خان بن سلیم خان (۹۸۲-۱۰۰۳ق) در ۹۹۶ق.
مرحوم دانشپژوه حدس زده مولف شاید عبدالله بن محمد بن اسماعیل قصیری باشد که در ۹۶۸ق حاشیهای بر آداب البحث طاشکبریزاده نوشته است.