انشائی که نواب مستطاب ملکتجناب ایرانیان مداری وحیدالزمانی اعتضادالسلطنه البهیه السلطانیه اعتمادالدوله العلیه العالیه الخاقانیه نموده و از خادم الفقرا میرزا مومن طبیب حسینی الطبیب ادویه مقویه باهیه خواسته:
یک تن از بو بردگان خوان فضیلت بوعلی است/ پر غلط نبود اگر کویم دیگر یک بوقراط
پیوسته نجوم سبعه طبیعیه در آسمان بدن آن نتیجه ادوار و ارکان چون سیارات نورافشان... .
نوع خط:
تزئینات نسخه:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق تحریری.
این نامه و نامه دیلمی (شماره بعد) به چلیپا و به عکس دیگر نوشتههای دفتر است.
اصفهانی.
تیماجی سبز.
1
این نسخه به خط ها و قلمها مختلف در سالهای مختلف از جمله خط حکیم مومن و محمدباقر طبیب تنکابنی این دفتر نخست در دست رضا قلی هدایت و سپس در دست معتمدالدوله عبدالعلی متخلص به عبدی پسر فرهاد میرزا بوده و یادداشتهای هر دو در دفتر دیده میشود. در ص ۵۳۷ مرحوم رضا قلی خان هدایت به خط خود نوشته است، «هو الله تعالی این بیاض که فی المثل برجیست پر اختر حکمت و درجی پر گوهر معرفت فقیر الراجی لعنایت رضا قلی المتخلص بهدایت در ری خریداری نموده. ۱۲۵۸» و سپس در ص ۵۳۹ پس از چند بیت از الهی که ظاهرا به خط خود او است و در صدر آن نوشته: «الهی عفی عنه» باز مرحوم هدایت به خط خود نوشته است: «این کراس بیاض را که مطالعه مطالع شموص مطالب و مقاصد نکات حکمت آیاتش دیده دل را ضیا دهد و سویدای قلب از سوداش سلب شود و غالبا رسالتش بخط مرحوم حکیم مومن تنکابنی صاحب تحفه است و بعضی را بصوابدید وی نگاشتهاند...».
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۴۳۱۵.
این نسخه نامهای است از اعتمادالدوله به حکیم برای درخواست داروی مقوی. با این نامه نیز به خط حکیم است و تمامی آن در این دفتر نیست و شاید افتاده است یا با نوشته مانده.