فائده قدیم دو گونه بود یکی بقیاس و دیگری مطلق قدیم، بقیاس چیزی باشد که زمان او بیشتر از زمان دیگری باشد. اما قدیم مطلق بدو وجه باشد یکی قدیم بود بحسب زمان دوم قلم بود به حسب ذات... .
... چون کسی را زهر داده باشند لقلق با روغن بریان کنند و با سرکه بخورد او دهند... سماع. سرکه جوشش کند سوس و حنا و توتیا و هلیله زرد بکوبند و بپزند و بروغن شیرح عجین کنند و بر سر بمالند نافع بود و مجرب.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق زیبای.
عنوانها به شنگرف.
اصفهانی.
تیماج قهوهای بیمقوا.
1
پشت برگ اول نوشته «طب منصوری و حفظ الصحه منصوری» پشت برگ آخر با چند نسخه نوشته است.
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۴۳۰۳.
پارههایی است با عنوان فائده و باب از اندرزهای پزشکی و بهداشتی و تعریفات و تعلیم درست کردن برخی از داروها و معاجین و درمان برخی از بیماریها و همچنین بیان خواص برخی از گیاهان و داروها است به قلم محمدمحسن خاتونآبادی که از کتابهای مختلف طبی گردآوری کرده و یا از زبان دیگران شنیده (در آغاز شنیدهها عنوان سماع دیده میشود) و در ذیل برخی از فقرات آن ماخذ خود را یاد کرده نام طب منصوری محمد زکریا به تکرار دیده میشود. در میان فقرات منقوله (که نام ماخذ آنها یاد نشده) عبارات کهنهای است و چنین پیداست که از متون کهن طبی بدون تغییر فاحش نقل شده است. چند دستور و پند منظوم پزشکی نیز در ضمن این فوائد هست و یکی از آنها یک مثنوی است دارای ۱۷ بیت. در آغاز چند تعریف فلسفی یاد شده.